rogierbeckers

Zeggen dat gisteren een topdag was zou niet heel erg veel variatie brengen in de blogs lijkt me maar het was wel zo. De dag begonnen aan de oceaan met een gezond ontbijt terwijl ik uitkeek op behoorlijk flinke golven. Zeker een aanrader om te doen als je hier bent. Je kan hier surfles nemen maar zag paar mensen met flinke blauwe plekken terugkomen en aangezien ik nog een flink stuk moest rijden leek het me ook niet heel verstandig…

Hoorde van twee uit het hostel dat er een blauwe waterval is op weg naar Arenal. Dat leek me wel cool. Het is waardeloos op google te vinden, lonely planet geeft ook geen duidelijke richting en zodra er de bordjes staan ben je al bijna bij het eindpunt. Waar je naartoe moet voor Rio Celeste is: Pueston El Pilon ranger station. Coordinaten hiervan zijn: lat: 10.7156615 lon:=-84.9870618. Als je beetje doorloopt lukt het je om bij de waterval aan te komen in een half uurtje, Laguna Azul is nog een kwartiertje verderop.

Men zegt hier dat toen God de lucht verfde hij zijn kwast in die rivier schoon heeft gemaakt. Hoewel de wetenschappelijke verklaring iets aannemelijker is zag het er zo magisch uit dat ik maar het fabeltje aanhoud.

Om er te komen moet je trouwens geen super geplaveid pad verwachten. Onverharde wegen zijn hier echt uit de kluiten gewassen wandelpaden waarbij je constant keien en gaten in de weg ontwijkt. Best een inspannende klus.

Hierna doorgereden naar La Fortuna, het stadje aan de voet van de vulkaan Arenal. Hier verblijf ik in een heel erg goed hostel waar iedere avond wel wat te doen is, zo was er gisteravond een bbq & beerpong! Ja had best wel dorst vanochtend bij het opstaan. Vandaag even rond het park rijden en dan terug naar San Jose!

Nieuwe dag nieuwe blog, het zal je inmiddels niet verrassen maar ook gisteren was weer dikke prima!

Een van de dingen die je moet doen zijn de ziplines over het regenwoud. Soort tokkelen, je hangt in een harnas en je legt een parcours af. Maar wat voor een. Op sommige stukken vlieg je echt ruim in de 100 meter boven de grond. Onbeschrijfelijk mooi. Onderweg is ook nog een Tarzan swing. Dan spring je van een platform en zwiep je door het woud. Vooral die eerste paar tellen vrije val zorgen ervoor dat het adrenaline niveau flink omhoog gaat!

Het absolute neusje van de zalm is de Superman. Bij alle vorige banen zat je in het harnas. Bij de Superman lig je op je buik. Hoe vet is dat?! Je hebt echt het gevoel dat je vliegt aangezien er niks onder je is. Kwam met waterige ogen aan de andere kant en ik kan me prima voorstellen dat dat niet alleen door de snelheid kwam. Hierna zat de tour erop. Met de groep van het hostel nog even een lunch geregeld en toen met Preston naar Tamarindo gereden. Onderweg een aantal stops gemaakt want het landschap was op veel plekken te mooi om links te laten liggen.

We kwamen op een normale tijd aan in Tamarindo, op tijd voor de zonsondergang. Afgelopen keren dat ik voor een zonsondergang / opkomst kwam was het vrij teleurstellend door bewolking maar deze maakte het allemaal dik in orde!

Echt een topdag gehad dus even bedenken waar ik ga beginnen… Bij het ontbijt met verse ananas of toch al in Manuel Antonio? Denk toch bij het hostel beginnen. Toen ik gisteren aankwam was het een simpel hostel, achteraf extreem simpel maar ergens had het ook weer zijn charme. Het bed was basic met een ‘lattenbodem’ van wapeningsstaal in 1 richting, de douche was een soort landbouwkraan zonder warm of koud, gewoon koud en dan aan of uit. Maar het was gillend heet dus erg veel warm water had ik toch niet gebruikt.

Eerste activiteit was Manuel Antonio waar ik met Morgan en Melody, de twee fransoosjes heen was gereden. Wij hadden geen gids, achteraf was het misschien best een goed idee geweest, wij hebben een aantal dieren gezien maar met zie je echt alles. De dieren die wij gezien hebben waren slangen, luiaards en wat aapjes. Daarnaast een fantastisch strand!

Ik had een flinke rit voor de boeg waarvan ik zeker het laatste stuk niet in het donker wilde rijden dus het was tijd om te vertrekken! Het navigatie-systeem (EzFind) is een toeristen versie dus onderweg geeft die wat dingen aan waar je moet stoppen. Mijn eerste stop was een strand met 0 toeristen, Playa Estero! Prima vertoeven daar. Daarna reed ik over een brug waar ik allemaal mensen over de reling zag kijken. Ook hier gaf het navigatie systeem aan wat er was, krokodillen, en veel! Dus ik gestopt wemelde het in het water van de mega krokodillen. Vraag me af hoe ze de brug gebouwd hebben…

Verder was het na een flinke rit tijd voor het laatste stukje, mijn shiny mintgroene autootje is nu iets minder shiny. Wat een stofnest om hier te komen zeg! Maar het was door een prachtig landschap met glooiende heuvels en diepe dalen.

Inmiddels dus aangekomen in het hostel met super veel leuke mensen, gisteren met een groep burritos gaan eten en na afloop in het hostel wat yenga (#1 hostel spel i guess) en een nieuw kaartspel gespeeld. Mensen wat is het hier fantastisch:D!

Officieel zit ik al op dag 3 maar het was niet logisch om New York in tweeën te knippen, vandaar!

Ik begin het schrijven ervan nog voor het ontbijt, zit namelijk te wachten erop met een kop koffie waarvan ik gok dat de oorsprong ervan dichterbij ligt dan mijne. Temperatuur ligt denk ik op 25 graden wat echt heerlijk is om bij op te staan. Heb vannacht best prima doorgeslapen maar ik zou je niet kunnen zeggen wat mijn gevoelstijd is.

Heb wel het gevoel dat het een mega ontbijt is wat ik besteld heb, afgaande op de tijd die het kost het te maken. Het ontbijt was best prima, zou zelf nooit een soort gekruide bonen en rijst erbij doen maar door een stevig ontbijt staat je klok weer wat beter! Wilde toch net wat beter bereikbaar zijn aangezien ik alleen op weg ben dus ben naar een telefoonzaak gegaan, je moet je voorstellen alsof je je paspoort gaat aanvragen, zo een zelfde setting met loketten en wachttijden.

Dat opgelost ging ik inpakken en mijn auto ophalen. Tenminste het was al 10 geweest en dacht wie weet is die er wat eerder. Dat dus niet. Mijn SIM-kaart was inmiddels actief dus ik kon gaan opwaarderen, dat moest in tien keer… En door te bellen dus dat heeft het buitengewoon behulpzame meisje van de telefoonzaak voor me gedaan.

Ondertussen was mijn auto er nog steeds niet… Deze was namelijk gecrashed en kon ik niet meer gebruiken. Snel werd een ander en binnen een half uur stond er een fel groene 4×4 op me te wachten! Gratis upgrades, altijd mooi!

Had al tijdje geen handgeschakelde auto gereden en de versnellingsbak was ook niet helemaal soepel dus na 3 minuutjes stuntelen en motor laten afslaan kon ik gaan. Al snel bleek dat rijden in Costa Rica erg goed te doen is. Het gaat volgens het ‘keep your lane’ principe dus alles rijdt keurig door. De route voor vandaag was nou ook niet echt heel lastig zodat ik tussendoor ook van het landschap kon genieten. Paar korte stops gemaakt zoals bij Playa Hermosa, Spaans voor prachtig. Het was een strand met maar twee auto’s van toeristen waarvan ik er al 1 had. Het is een 4×4 dus ik dacht dan parkeer ik hem ook op het strand, dan kan ik er een mooie foto van maken. Inmiddels ben ik achter de functie van diff lock zal ik maar zeggen.

Zonsondergang was nabij welke erg prachtig moest zijn rond Manuel Antonio, deze viel best vies tegen maar heb er wel lekker kunnen eten:). Hierna naar het hostel gereden over een kronkelweg waarbij ik even dacht dat mijn auto in een stijle bocht om zou rollen. Niet gebeurd want inmiddels lig ik in mijn dormroom bed met een ventilator op mijn hoofd gericht. Morgen ga ik met twee fransoosjes van mijn kamer naar Manuel Antonio en ‘s avonds een fikse rit naar Monteverde, geen zin om die weg in het donker te rijden aangezien het hier om half 7 echt donker is!

Waar ga ik deze blog beginnen? Denk een hele tijd terug, nu ik geswitcht ben van baantje hoef ik met carnaval niet meer perse te werken, dan beginnen er bij mij meteen reisplannen te komen. Na best wel wat bestemmingen afgewogen te hebben is het een combinatie van Costa Rica, Panama maar om te beginnen een lange stop in New York geworden!

Het was mijn eerste door KLM uitgevoerde vlucht, deze was prima bevallen! Had niet noemenswaardig veel kunnen slapen maar was verrassend fit bij aankomst. Niet zo heel raar want ik keek ontzettend uit om weer eens door de straten van New York te lopen, verwacht ook spierpijn door mijn aanhoudende oor-tot-oor glimlach. Was snel door de checks heen en nadat ik mijn bagage bij een depot had gedropt kon ik de overpriced AirTrain naar Jamaica pakken, vanuit hier met de E-train richting Midtown getreind. Ik
maak dit tripje helemaal alleen, voordeel is, je legt makkelijker contact. In de metro sprak een Ana me aan, na een kort gesprek zei ze dat ze in Downtown werkte en een kantoor had met een fantastisch uitzicht. Bedoeling was niet me ontzettend jaloers te maken maar om me vervolgens uit te nodigen om het de volgende dag te bekijken! Dat aanbod kon ik niet afslaan maar wil dit geheel graag chronologisch houden dus… To be continued.

Aangekomen in Midtown meteen naar Rockefeller Center gelopen. Empire State Building is dan op dit moment wel het hoogste gebouw met een bezoekersdek, het is een prachtig gebouw maar zodra je er op staat zie je er niks meer van!

Na een tijdje van het magnifieke uitzicht te hebben genoten vond ik het toch wel frisjes en werd ik moe, voor zover het avontuurlijke idee om de nacht door te halen, snel een hostel geboekt en op naar Times Square! Hier aangekomen een tijdje op de TCKTS booth gezeten en de sfeer in me opgenomen. Het hostel lag op 30th st. net wat verder dan Madison Square Garden.

Had een dormroom geboekt welke nog door 1 ander bezet werd. Prima zou je zeggen, ware het niet dat deze meneer snurkte met een dusdanig volume dat ik hoopte dat hij er zelf wakker van zou trillen. Mijn god wat een geluid kwam daar uit!

Uiteindelijk toch nog een beetje kunnen slapen om om 6 uur fit op te staan en met een verse sandwich als ontbijt de stad in te lopen. Was zoals hier op de blog staat als eens eerder in New York geweest maar wilde een aantal dingen nogmaals zien of dingen die we vorige keer niet gehaald hadden. Om te beginnen had ik een foto-idee voor Grand Central Station dus daar ben ik begonnen, onderweg de stad die op gang komt gefotografeerd. Hierna vrij direct naar de Apple Store gelopen, je bent een fanboy of je bent het niet ;-)! Had om 10 afgesproken dus had nog net genoeg tijd om de Express train naar het zuiden te pakken, handige tip, deze exp. treinen stoppen alleen op de witte stations op de kaart.

Er zijn een hoop culturen aanwezig in New York, vooral in de dienstverlening. En een aantal springen echt eruit, hoe vaak zou je in Nederland een klaar-over horen zeggen ‘Hi mate, how are you? Take care’ of varianten daarop met ‘bless you’ en ‘have a great day folks’. Dat maakt het heerlijk om doorheen te lopen. Ik vroeg een mevrouw of ik het juiste perron had voor de express trein voor Fulton St. tijdens de rit had ik mijn plannen wat bijgeschaafd maar bij het station aangekomen hoor ik iemand iets verderop roepen dat het mijn halte is, zij moest één station verder eruit wat gepaard ging met de nodige bless you’s. Dat maakt het tot een stad waar ik graag ben. Het feit dat je er heerlijke bakkerij-zoetigheden krijgt voor een dollar kan er misschien ook wel een rolletje in spelen.

Na een korte wandeling door Battery-park en een blik op het Vrijheidsbeeld liep het tegen 10. Om de tijd nog even te vullen een Starbucks gehaald en toen richting de afgesproken plek. Rond deze plek lagen 2 onwaarschijnlijke kantoorgebouwen en jawel hoor, in één daarvan werkte ze! Voor een van de belangrijkste huurders van het gebouw, een mega advocatenkantoor! Ik kreeg een bezoekerspas en erna een rondleiding door waarschijnlijk het mooiste kantoor waar ik ooit geweest ben. Niet normaal hoe prachtig ingericht en wat voor een geniaal uitzicht. Ja, daar zou ik prima aan kunnen wennen! Na nog een kop koffie gedronken te hebben moest zij aan de slag en ging ik weer verder.

In 2009 was het memorial nog niet af dus die wilde ik sowieso graag zien, het is knap hoe het net als in Central Park gelukt is om op een plek die super centraal en in een druk gebied ligt een ruimte van rust te creëeren.

De tijd begon ook wel te dringen dus via de Brooklyn Bridge naar Brooklyn Bridge Park gelopen, een nieuwe plek vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de Brooklyn Bridge en Downtown erachter. Echt een prachtig beeld! Vanuit hier de subway naar JFK gepakt, tas gedropt en ingecheckt. Ik kijk alvast terug op een heerlijke start van deze reis!

Op het vliegtuig staat als het goed is iemand vanuit het hostel, morgen (de 4e) pik ik mijn auto op en begint mijn route langs de hoogtepunten van Costa Rica, voor nu, alvast bedankt voor het lezen!

Het begin van alweer de laatste twee reisdagen. Er was erg slecht weer voorspeld dus we hadden het toeristische programma niet te lang gemaakt. Eerst eens uitgeslapen, ontbeten en toen de stad in. We hadden alleen Red Fort als idee dus hier begonnen. Na een erg lange rij bij de security waar je letterlijk achtereenvolgens door 4 man werd gefouilleerd konden we het terrein op. We moesten een voor lokale begrippen erg hoog bedrag betalen voor een rij zuilen. We wilden het ticket liever later vandaag inzetten bij Qutub Minar. Na kort rondgelopen te hebben zijn we dus ook richting het metro station gegaan. Dit hadden gedaan met een fietsriksja. Onderweg zagen we een mooie moskee waar we even gestopt hebben. Kwam allemaal erg corrupt over. Meteen werd ons 300 rupees gerekend voor mijn camera nog eens 300 omdat hij ervan uitging dat Bram’s telefoon foto’s kon maken. Alle Indiërs werd niks gevraagd. Daarnaar had hij een probleem met mijn broek. Normaal is de regel knieën bedekken. Als ik dus een dag de toerist ga uithangen zorg ik er dus ook altijd voor dat als ik een korte broek aanheb deze hieraan voldoet. Mouwloze shirts heb ik sowieso niet maar anders moet je die gewoon nooit aandoen als je sights gaat bekijken. In veel religieuze complexen is dit namelijk ook verboden. Wilden ze ons ook nog 200 vragen voor een omslagdoek. Zou dus Rs. 500 zijn per persoon. De entree van de Taj Mahal is Rs. 750 en heeft toch wel even iets meer te bieden. Sowieso kan je er 2x goed voor eten. Kortom, bedankt en tot ziens.

Met een fietsriksja zijn we naar het station gegaan. Onderweg zag je echt wat voor een mega zooi Old Delhi is, straten vol puin die eigenlijk gewoon uitzien als mega stegen. Vandaar mijn benaming, een chaos met een postcode. Het geeft je niet het gevoel dat je in een wereldstad bent.

Met de metro richting Qutub Minar gegaan. Ook een Islamitisch complex maar hier had niemand problemen met onze kledij. Het terrein bevat de eerste moskee van India en is ironisch genoeg gebouwd op de basis van een Hindoeïstische tempel.

Erna barste een bui los waardoor we graag naar het winkelcentrum terug wilden. We werden hiernaartoe gereden met en riksja en kwamen half doorweekt aan. Lees dat maar zo letterlijk mogelijk, riksja’s zijn aan de zijkant open dus je wordt gewoon van 1 kant extreem doorweekt…

Rest van de dag hebben we doorgebracht in twee mega wit marmeren winkelcentra. Morgen laatste reisdag die waarschijnlijk net zo rustig als niet nog rustiger zal zijn.

Zijn een paar dingen die iedereen weet die gaat vliegen, geen grote hoeveelheden vloeistoffen, geen zakmessen etc. Vlieg best regelmatig dus je zou verwachten dat je dat soort dingen gewoon weet bij het inpakken. We hadden echter haast dus pas na het inchecken van de bagage en we in de rij stonden bij de immigratie-balie bedacht ik me dat ik mijn Zwitserszakmes niet van tas had gewisseld. We hadden namelijk wat inpakhaast aangezien we onverwacht eerder naar de luchthaven gingen door een festival in de stad.

Kathmandu heeft een uiterst strenge beveiliging, wiet groeit hier overal en op straat wordt constant coke aangeboden. Geen wonder dat het dan ook bij mensen in tassen en koffers wordt gestoken en geen wonder dat ze het er snel uit wisten te vissen. Snel gerend naar incheckbalie konden ze het alsnog inchecken als ik nog een tas had. Had geen beurs mee dus zelfs een tas van een euro kon ik niet kopen. Mes achter gelaten… Komt net voor opstijgen na security check 4 een IndiGo mevrouw aan dat ze het via een speciale manier mee kan geven in het ruim, so much win, Bram en ik hebben ons lesje geleerd!

We hadden een van de nieuwste IndiGo vliegtuigen die er zijn, tevens meest nieuwe vliegtuig waarmee ik ooit gevlogen heb. Hebben die nieuwe A320’s met dunne stoelen waar ik zelfs mijn stelten kwijt kan. We stegen op en maakten een cirkel over Kathmandu, erg mooi om te zien! Wat nog mooier is, we konden zelfs toppen van de Himalaya boven de wolken uit zien komen, echt prachtig!

Na iets meer dan een uurtje vliegen kwamen we aan in een super bewolkt New Delhi. Schijnt behoorlijk te gaan spoken hier komende dagen dus ben benieuwd. We hadden dit keer de Airport Link gekozen om in de stad te komen, een express metro tussen de luchthaven Indriha Gandhi International en New Delhi Railway station, kost je Rs. 150. Alles hier aan metro is een extreem contrast met de stad zelf. Die is namelijk chaotisch en smerig. In de metro is het wel buitengewoon druk maar wel erg modern. De Airport Link deed zelfs voor westerse standaarden extreem nieuw aan. Tot voor kort was de Amsterdamse metro ouder.

We hadden het hotel al van tevoren geboekt en op de kaart zag de afstand er vrij kort uit en benauwde leek ook mee te vallen. Laat ik zo zeggen, was blij dat ik vanochtend had voor mijn tropenshirt.

We verblijven in Hotel Grand Godwin, een buitengewoon goed midrange hotel met een nieuwe kamer inrichting en een lobby in art-deco stijl. Niet een beschrijving die ik vorig jaar kon geven aan het gros van de overnachtingsplaatsen.

Er is één reisgewoonte die ik toch vrij nauwkeurig naleef, het Hard Rock Café bezoeken. Deze lag een stuk bij ons vandaan maar met een metro waarbij een rit van een half uur die Rs. 18 (€0,22) kost is het eigenlijk verdomd dichtbij. Nogmaals, pak de metro, kost ‘niks’ en echt een ervaring!

Hier aangekomen bleek het in een super westerse Mall te liggen. Overal marmer en designerboetieks, nog nooit een stad met zulke contrasten gehad. Verder had ik na 3 weken kip en vegetarisch ook wel eens zin in een lekkere rundvlees burger dus een Legendary Hard Rock Burger kon er prima bij. Had ook nog een schoon shirt nodig dus zou eigenlijk eentje wassen maar zag een leuke dus die maar meteen aangeschaft!

Nu terug op de hotelkamer, hopelijk morgen droog weer om de stad te gaan bekijken.

Ben langzaam gewend aan niet te hard vertrouwen op weerapps en de gedachte dat het weer aan het begin van de dag niks zegt over het weer de rest van de dag. Opstaan met stromende regen is wel minder. Zeker omdat Bram de vlucht naar de Mt. Everest ging maken, deze was dus niet perfect te zien en liep ook vertraging op. Gaf mij de mogelijkheid om even uit te slapen tot 7 uur en erna mijn jungle-look uit te zwaaien. Week mijn baard niet geschoren voel je best wel, alsof je harst. Ook hoefde ik geen jungleshirt, afritsbroek of wandelschoenen aan. Daarna rustig ontbeten en gepraat met een Amerikaanse alvorens mijn ochtend wandeling richting Old Town. De straten in India zijn misschien vies, ze zijn in ieder geval geasfalteerd… Hier is het gewoon een grote dreksbende waardoor je kuiten binnen een half uurtje een zandmasker hebben. Ook wordt je in de drukke straten constant gevraagd of je coke wilt kopen. Hoopte met mijn frisse look een minder louche beeld uit te stralen…

Wel gewoon leuk om langs de ambachtswinkeltjes te lopen waar vanalles gemaakt, verkocht of gerepareerd wordt.

Hierna was Bram terug van zijn vlucht en konden we richting Bodhnath, ‘s werelds grootste stupa. Prachtige witte koepel met een gouden toren met eraan vast allemaal boeddhistische gebedsvlaggen en gaf de tempel echt de finishing touch. Erg indrukwekkend. Zeker omdat de hele straat eromheen die bij het complex hoorde een erg relaxed uitstraling gaf. Het zinnetje over dat ik de vlaggen zo leuk vind houdt in dat ze nu in mijn backpack zitten.

Daarna stond de Swayambhunath Stupa op de rol. Deze heeft als bijnaam de monkey temple. Kwamen kort na binnenkomst al de eerste tegen. Het spoor gevolgd bracht ons bij een vijver waar ze zwommen. Ja zwemmende apen. Maar gewoon als mensen. In een boom klimmen en je dan van 5 meter hoogte zo lomp mogelijk erin laten vallen. Van de kant erin duiken, elkaar erin duwen, het ging eraantoe zoals in een normaal zwembad.

Erna op een dakterras even gelunched en Durban Square overwogen. Rekenen ze Rs. 750 voor terwijl het zoals het er op dat moment naar uitzag ging regenen. Het mooiste hadden we wel gezien hier, er waren nog een paar straatmarkten die wellicht de moeite waard waren maar even chillen bij het hotel is ook wel fijn. Vanaf morgen is het weer tijd voor het chaotische Delhi!

Dag begon met een gevalletje in het hoogseizoen is alles anders. We gingen namelijk een ochtendwandeling maken wat officieel vogelspotten heet. Maarja welke exotische vogel komt nu in het regenseizoen in Nepal om 6 uur zijn nest uit? Geen. Maar het is ook mooi om te gaan dauwtrappen en de wolken over het park te zien trekken.

Hierna ontbeten, even afscheid genomen van de groep en toen in een bus tjokvol asociale Chinezen en een enkele Indiër geduwd. Voor iedereen die een kinderwens heeft, neem gerust eens 9 uur lang de bus met 2 hyperactieve kiddos naast je.

Route ging prima, onderweg weer van het prachtige Nepalese landschap kunnen genieten, dit keer zaten we wel aan de juiste kant! De bus ging weer met dezelfde rotvaart door de bochten waardoor zo nu en dan een tas de grond raakte. Verder was er een uur voordat we eigenlijk zouden aankomen en flinke file op de weg. Zolang er maar een briesje staat is het best uit te houden. Lopen wat mensen langs de bussen die chips of drank verkopen, moesten ze in Nederland eens doen!

Waren bijna in Kathmandu dus de gebruikelijke welkomst stond klaar, een halve overstroming die vers voor ons werd bereid. Dag had verder weinig spannends dus laat de dag er verder bij!

Disclaimer: Niets van onderstaand programma was duidelijk bij boeken.

Dat gezegd kan ik beginnen aan de blog over onze 2e dag National Park, of eigenlijk onze enige echte hele dag. Deze begon op tijd met een prima ontbijt. We zaten in het Unique Wild Resort, een prima plek. Vanuit hier gingen we met een busje naar de plek waar de olifanten staan.

Olifanten rijden gaat hier net wat anders dan in Chiang Mai, Thailand, vorig jaar. Daar zat je met zijn tweeën naar voor naast elkaar hier in een vierkant met zijn vieren dus niemand kijkt echt vooruit. De route duurde ongeveer 1,5 uur wat best lang is als je de plek waar we zaten gezien had haha. Onderweg kwamen we eerst een paar gekke aapjes tegen, waren beetje rond aan het springen en zodra we er in de buurt waren waren ze snel weg. Het was geen keurig uitgehakt pad dus we sleurden de hele tijd met armen en benen langs de bladeren. Niet zo gek dat je soms een vreemd insect op je hebt welke dan met een snelle handbeweging wordt gelanceerd. Toen kwamen we eindelijk een neushoorn tegen, met een baby nog wel! Erg leuk om te zien maar ergens maak je je ook zorgen. De meeste Chinezen hier lopen rond met een extreem dure Canon in volautomatische modus. Die lopen dus altijd te flitsen. Weet je dus niet helemaal hoe ze reageren maar kan me goed voorstellen dat als zo een beest de olifant ramt je het voelt. Verder kwamen we alleen nog een rijtje bambi’s tegen. De Bengaalse Tijger die ook in het park zit kom je alleen in een ander deel van het Chitwan National Park tegen in het Nepalese hoogseizoen.

Na de lunch stond een andere activiteit op het programma kanoën. Je hoopt dan toch niet met 10 man in een uit een boomstam uitgehakte wankelboot te komen. Jawel… Dit was dezelfde rivier waarin we bij de zonsondergang de krokodil zagen. Jawel, binnen korte tijd waren al de neusgaten kort gespot en weer iets later de eerste volledige krokodil op metertje of 4 bij ons vandaan. We zaten in de boot met een dikke Indiër die als hobby alcoholist was. Je hoopt toch dat zo iemand nog doorheeft dat je niet moet wiebelen want ja, als zo iemand even zijn bierbuik verlegt ligt de rest ook in het water, op het bordje van de krokodil…

Was allemaal goed gegaan, het is niet dat je er bang van wordt maar je zit er toch gespannener bij dan als je met een brede boot eroverheen gaat. Na een wandeling door het park terug naar ons wild resort geen speciale dingen gezien. Enige risico wat er was waren bloedzuigers die uiteindelijk ook niet in mega hoeveelheden hier voorkomen.

‘S avonds nog gezellig gepraat met een groep Nederlanders, die kom je hier in Nepal dan wel weer veel tegen.