March 2014

Zo heb ik jullie aandacht over een van ‘s werelds meest indrukwekkende door de mens aangelegde constructies. Maar wil dit blog beetje chronologisch houden dus ik kom er straks op terug! Bij aankomst was al duidelijk te zien dat het een vrij unieke stad was met veel hoogbouw. Bij daglicht was dat nog beter te zien. De stad profiteert duidelijk van de handel aangezien alles behoorlijk op orde uit ziet.

Vanuit de stad naar Casco Viejo, de oude wijk loopt een boulevard aan de Pacifische kust, als je hotel in de buurt van het Hard Rock Hotel ligt, zeker de moeite waard om zo naar Casco Viejo te lopen in plaats van een taxi te nemen. Loop hier lekker langs de koloniale kerken en smalle straatjes met balkonnetjes. Dit wijkje laat weer even de oorspronkelijke roots zien van Panama.

Hierna een stel Nederlanders getroffen die ook plannen hadden om naar het kanaal te gaan. Taxi vanuit Casco Viejo naar de Miraflores sluizen kost rond de $6 in rustig verkeer. Zorg dat je hier ergens na het middaguur aankomt. Ik vond de informatiezalen echt super boeiend, hoe is het aangelegd hoe is het nu etc. Als je komt neem hier ook echt lekker de tijd voor voordat je uitkomt bij het neusje van de zalm. Het bezoekersdek… Hier begint de show vroeg in de ochtend tot een uurtje of 10, daarna is het er echt extreem rustig (geen schip van het formaat waarvoor je 15 dollar wilt betalen) tot weer een uur of 2 in de middag.

Hierna de taxi terug gepakt naar het hostel, het Hard Rock Hotel hier in Panama heeft geen echt Hard Rock Cafe maar wel een bar met zwembad en een fantastisch uitzicht over de stad, een goeie stand-in. Hier heb ik samen met Simon mijn reis afgesloten. Het was eentje voor in de boeken.

Oke, de vorige blogs gingen allemaal over hoe super chill reizen is, dit stukje ging ietsje minder vloeiend zal ik maar zeggen…

Had een Ticabus geboekt deze staat bekend om de fikse airco maar had hem vooral geboekt omdat het een veilige manier was om met een nachtbus naar Panama te komen. Er waren precies twee gringo’s op deze bus, ik en Simon, een jongen uit Cambridge.

Ik was best wel kapot door mijn snelle tour door Costa Rica dus zeker tot aan de grens met Panama heb ik als een zonnetje geslapen. Best uniek voor mij kan ik zeggen. Kwamen bij de grens aan rond 4:30 waarvan je zou denken, fijn, lekker vroeg! Maar hield in dit geval in dat we nog 1,5 uur moesten wachten totdat de grens open ging. Dat hebben we in Europa wel even wat beter geregeld!

Hierna gingen we dus echt de grens over, altijd zo een grauwe plekken… Hoewel hier niet echt een duidelijk stuk niemands land is zoals je dat in Azië bijvoorbeeld wel had, was het na het behalen van mijn exit stempel tijd om mijn entry-stempel van Panama te regelen. Het leek wel een basisschool speurtocht. Dit tripje was de eerste met mijn nieuwe paspoort en begint al lekker te vullen!

Nu kwam toch wel het bizarste van de hele trip, de bagagecontrole, we moeten alle bagage op een tafel leggen en een man ging een passagierslijst oplezen. Daarna moesten alle tassen open, dus ik dacht, dit gaat de rest van de dag duren. Laat ik het naar boven afronden als ik zeg dat die 1 koffer van een afstandje bekeken had. Snel alles dichtritsen en go!

Was nog kapot genoeg om een flink stuk weg te slapen en dat heb ik dus ook zeker gedaan. Zoals gezegd, Tica Bus staat bekend om zijn aircogebruik dus toen ik dampend heet wakker werd was ik vrij verbaasd. Bleek dat de bus kaduuk was. Temperatuur liep wel heel erg snel op dus was het tijd om de bus uit te gaan. Steeds meer mensen verzamelde zich rond de motor van de bus waaruit bleek dat een aandrijfriem er genoeg van had gekregen.

Na toch wel een redelijke tijd buiten in de zon te hebben gewacht reed de bus weer en kwamen we aan in Panama-city. Daarover meer morgen 🙂

Je leest het goed, alweer de laatste dag in Costa Rica. Een land dat zijn naam te danken heeft aan zijn ‘rijke kust’ maar het is veel meer dan dan. Prachtige nationale parken en prachtige wegen. Doordat het land niet heel erg groot is denk ik dat je in 3 weken op normaal tempo echt alles gezien kan hebben. Iets anders dan India waar je alleen per provincie al 2 weken kan tellen.

Maar wat heb ik dan gedaan die laatste dag? Eerst eens even gerelaxt bij het zwembad. Je zit hier echt luttele kilometers van een vulkaan die uitziet zoals je op de basisschool een vulkaan zou tekenen. Erg driehoekig! Was blijkbaar een luxe hotel (Arenal Observatory Lodge, $8/p) in de buurt vanwaar je wat korte wandelingen kon maken. Belgisch meisje, een Duitser en een Nederlandse zagen dat ook wel zitten dus zijn we vertrokken!

Echt een prachtig stuk en goed aangelegd dus echt voor iedereen te bewandelen. Onderweg een waterval gezien wat Ann op haar to do list had staan! Ook brengt het je langs plekken waar he echt een top uitzicht op de vulkaan hebt. Als je niet mega veel tijd hebt om de boel te zien, zeker een aanrader. Verder is een avondje naar de hot springs ook zeker een aanrader, maar had helaas maar 1 avond.

Arenal was tevens mijn laatst bestemming dus na de wandeling was het tijd om terug te keren. Ook hiervan kan ik zeggen, neem er lekker de tijd! En nu komen we bij het punt waarbij het reistempo me parten speelt. Zeker klinkt het gaaf, flink deel van het land in 5 dagen. Los van het feit dat het vermoeiend is zijn er zoveel toffe mensen hier die je leert kennen en nog geen dag later als je eenmaal echt een klik hebt is het weer tijd om te vertrekken. Versterkt alleen maar mijn verlangen om ooit een keer echt lang te reizen, ooit…

Na mijn vaste stop bij het Hard Rock Cafe was het tijd om de auto in te leveren. Mijn Daihatsuutje. Hij had niet veel kracht, heeft zeker geen designprijs gewonnen, de afwerking binnenin was ook niet meer dan basic maar de limoengroene kleur en het feit dat hij het vol heeft gehouden over de meest idiote wegen zonder ook maar één klapband zorgt er wel voor dat ik er stiekem van ben gaan houden. Het was mijn eerste roadtrip en het was meteen een verdomd goeie.

Dat was tevens Costa Rica, het vervolg is vanuit de bus naar Panama!

Zeggen dat gisteren een topdag was zou niet heel erg veel variatie brengen in de blogs lijkt me maar het was wel zo. De dag begonnen aan de oceaan met een gezond ontbijt terwijl ik uitkeek op behoorlijk flinke golven. Zeker een aanrader om te doen als je hier bent. Je kan hier surfles nemen maar zag paar mensen met flinke blauwe plekken terugkomen en aangezien ik nog een flink stuk moest rijden leek het me ook niet heel verstandig…

Hoorde van twee uit het hostel dat er een blauwe waterval is op weg naar Arenal. Dat leek me wel cool. Het is waardeloos op google te vinden, lonely planet geeft ook geen duidelijke richting en zodra er de bordjes staan ben je al bijna bij het eindpunt. Waar je naartoe moet voor Rio Celeste is: Pueston El Pilon ranger station. Coordinaten hiervan zijn: lat: 10.7156615 lon:=-84.9870618. Als je beetje doorloopt lukt het je om bij de waterval aan te komen in een half uurtje, Laguna Azul is nog een kwartiertje verderop.

Men zegt hier dat toen God de lucht verfde hij zijn kwast in die rivier schoon heeft gemaakt. Hoewel de wetenschappelijke verklaring iets aannemelijker is zag het er zo magisch uit dat ik maar het fabeltje aanhoud.

Om er te komen moet je trouwens geen super geplaveid pad verwachten. Onverharde wegen zijn hier echt uit de kluiten gewassen wandelpaden waarbij je constant keien en gaten in de weg ontwijkt. Best een inspannende klus.

Hierna doorgereden naar La Fortuna, het stadje aan de voet van de vulkaan Arenal. Hier verblijf ik in een heel erg goed hostel waar iedere avond wel wat te doen is, zo was er gisteravond een bbq & beerpong! Ja had best wel dorst vanochtend bij het opstaan. Vandaag even rond het park rijden en dan terug naar San Jose!

Nieuwe dag nieuwe blog, het zal je inmiddels niet verrassen maar ook gisteren was weer dikke prima!

Een van de dingen die je moet doen zijn de ziplines over het regenwoud. Soort tokkelen, je hangt in een harnas en je legt een parcours af. Maar wat voor een. Op sommige stukken vlieg je echt ruim in de 100 meter boven de grond. Onbeschrijfelijk mooi. Onderweg is ook nog een Tarzan swing. Dan spring je van een platform en zwiep je door het woud. Vooral die eerste paar tellen vrije val zorgen ervoor dat het adrenaline niveau flink omhoog gaat!

Het absolute neusje van de zalm is de Superman. Bij alle vorige banen zat je in het harnas. Bij de Superman lig je op je buik. Hoe vet is dat?! Je hebt echt het gevoel dat je vliegt aangezien er niks onder je is. Kwam met waterige ogen aan de andere kant en ik kan me prima voorstellen dat dat niet alleen door de snelheid kwam. Hierna zat de tour erop. Met de groep van het hostel nog even een lunch geregeld en toen met Preston naar Tamarindo gereden. Onderweg een aantal stops gemaakt want het landschap was op veel plekken te mooi om links te laten liggen.

We kwamen op een normale tijd aan in Tamarindo, op tijd voor de zonsondergang. Afgelopen keren dat ik voor een zonsondergang / opkomst kwam was het vrij teleurstellend door bewolking maar deze maakte het allemaal dik in orde!

Echt een topdag gehad dus even bedenken waar ik ga beginnen… Bij het ontbijt met verse ananas of toch al in Manuel Antonio? Denk toch bij het hostel beginnen. Toen ik gisteren aankwam was het een simpel hostel, achteraf extreem simpel maar ergens had het ook weer zijn charme. Het bed was basic met een ‘lattenbodem’ van wapeningsstaal in 1 richting, de douche was een soort landbouwkraan zonder warm of koud, gewoon koud en dan aan of uit. Maar het was gillend heet dus erg veel warm water had ik toch niet gebruikt.

Eerste activiteit was Manuel Antonio waar ik met Morgan en Melody, de twee fransoosjes heen was gereden. Wij hadden geen gids, achteraf was het misschien best een goed idee geweest, wij hebben een aantal dieren gezien maar met zie je echt alles. De dieren die wij gezien hebben waren slangen, luiaards en wat aapjes. Daarnaast een fantastisch strand!

Ik had een flinke rit voor de boeg waarvan ik zeker het laatste stuk niet in het donker wilde rijden dus het was tijd om te vertrekken! Het navigatie-systeem (EzFind) is een toeristen versie dus onderweg geeft die wat dingen aan waar je moet stoppen. Mijn eerste stop was een strand met 0 toeristen, Playa Estero! Prima vertoeven daar. Daarna reed ik over een brug waar ik allemaal mensen over de reling zag kijken. Ook hier gaf het navigatie systeem aan wat er was, krokodillen, en veel! Dus ik gestopt wemelde het in het water van de mega krokodillen. Vraag me af hoe ze de brug gebouwd hebben…

Verder was het na een flinke rit tijd voor het laatste stukje, mijn shiny mintgroene autootje is nu iets minder shiny. Wat een stofnest om hier te komen zeg! Maar het was door een prachtig landschap met glooiende heuvels en diepe dalen.

Inmiddels dus aangekomen in het hostel met super veel leuke mensen, gisteren met een groep burritos gaan eten en na afloop in het hostel wat yenga (#1 hostel spel i guess) en een nieuw kaartspel gespeeld. Mensen wat is het hier fantastisch:D!

Officieel zit ik al op dag 3 maar het was niet logisch om New York in tweeën te knippen, vandaar!

Ik begin het schrijven ervan nog voor het ontbijt, zit namelijk te wachten erop met een kop koffie waarvan ik gok dat de oorsprong ervan dichterbij ligt dan mijne. Temperatuur ligt denk ik op 25 graden wat echt heerlijk is om bij op te staan. Heb vannacht best prima doorgeslapen maar ik zou je niet kunnen zeggen wat mijn gevoelstijd is.

Heb wel het gevoel dat het een mega ontbijt is wat ik besteld heb, afgaande op de tijd die het kost het te maken. Het ontbijt was best prima, zou zelf nooit een soort gekruide bonen en rijst erbij doen maar door een stevig ontbijt staat je klok weer wat beter! Wilde toch net wat beter bereikbaar zijn aangezien ik alleen op weg ben dus ben naar een telefoonzaak gegaan, je moet je voorstellen alsof je je paspoort gaat aanvragen, zo een zelfde setting met loketten en wachttijden.

Dat opgelost ging ik inpakken en mijn auto ophalen. Tenminste het was al 10 geweest en dacht wie weet is die er wat eerder. Dat dus niet. Mijn SIM-kaart was inmiddels actief dus ik kon gaan opwaarderen, dat moest in tien keer… En door te bellen dus dat heeft het buitengewoon behulpzame meisje van de telefoonzaak voor me gedaan.

Ondertussen was mijn auto er nog steeds niet… Deze was namelijk gecrashed en kon ik niet meer gebruiken. Snel werd een ander en binnen een half uur stond er een fel groene 4×4 op me te wachten! Gratis upgrades, altijd mooi!

Had al tijdje geen handgeschakelde auto gereden en de versnellingsbak was ook niet helemaal soepel dus na 3 minuutjes stuntelen en motor laten afslaan kon ik gaan. Al snel bleek dat rijden in Costa Rica erg goed te doen is. Het gaat volgens het ‘keep your lane’ principe dus alles rijdt keurig door. De route voor vandaag was nou ook niet echt heel lastig zodat ik tussendoor ook van het landschap kon genieten. Paar korte stops gemaakt zoals bij Playa Hermosa, Spaans voor prachtig. Het was een strand met maar twee auto’s van toeristen waarvan ik er al 1 had. Het is een 4×4 dus ik dacht dan parkeer ik hem ook op het strand, dan kan ik er een mooie foto van maken. Inmiddels ben ik achter de functie van diff lock zal ik maar zeggen.

Zonsondergang was nabij welke erg prachtig moest zijn rond Manuel Antonio, deze viel best vies tegen maar heb er wel lekker kunnen eten:). Hierna naar het hostel gereden over een kronkelweg waarbij ik even dacht dat mijn auto in een stijle bocht om zou rollen. Niet gebeurd want inmiddels lig ik in mijn dormroom bed met een ventilator op mijn hoofd gericht. Morgen ga ik met twee fransoosjes van mijn kamer naar Manuel Antonio en ‘s avonds een fikse rit naar Monteverde, geen zin om die weg in het donker te rijden aangezien het hier om half 7 echt donker is!

Waar ga ik deze blog beginnen? Denk een hele tijd terug, nu ik geswitcht ben van baantje hoef ik met carnaval niet meer perse te werken, dan beginnen er bij mij meteen reisplannen te komen. Na best wel wat bestemmingen afgewogen te hebben is het een combinatie van Costa Rica, Panama maar om te beginnen een lange stop in New York geworden!

Het was mijn eerste door KLM uitgevoerde vlucht, deze was prima bevallen! Had niet noemenswaardig veel kunnen slapen maar was verrassend fit bij aankomst. Niet zo heel raar want ik keek ontzettend uit om weer eens door de straten van New York te lopen, verwacht ook spierpijn door mijn aanhoudende oor-tot-oor glimlach. Was snel door de checks heen en nadat ik mijn bagage bij een depot had gedropt kon ik de overpriced AirTrain naar Jamaica pakken, vanuit hier met de E-train richting Midtown getreind. Ik
maak dit tripje helemaal alleen, voordeel is, je legt makkelijker contact. In de metro sprak een Ana me aan, na een kort gesprek zei ze dat ze in Downtown werkte en een kantoor had met een fantastisch uitzicht. Bedoeling was niet me ontzettend jaloers te maken maar om me vervolgens uit te nodigen om het de volgende dag te bekijken! Dat aanbod kon ik niet afslaan maar wil dit geheel graag chronologisch houden dus… To be continued.

Aangekomen in Midtown meteen naar Rockefeller Center gelopen. Empire State Building is dan op dit moment wel het hoogste gebouw met een bezoekersdek, het is een prachtig gebouw maar zodra je er op staat zie je er niks meer van!

Na een tijdje van het magnifieke uitzicht te hebben genoten vond ik het toch wel frisjes en werd ik moe, voor zover het avontuurlijke idee om de nacht door te halen, snel een hostel geboekt en op naar Times Square! Hier aangekomen een tijdje op de TCKTS booth gezeten en de sfeer in me opgenomen. Het hostel lag op 30th st. net wat verder dan Madison Square Garden.

Had een dormroom geboekt welke nog door 1 ander bezet werd. Prima zou je zeggen, ware het niet dat deze meneer snurkte met een dusdanig volume dat ik hoopte dat hij er zelf wakker van zou trillen. Mijn god wat een geluid kwam daar uit!

Uiteindelijk toch nog een beetje kunnen slapen om om 6 uur fit op te staan en met een verse sandwich als ontbijt de stad in te lopen. Was zoals hier op de blog staat als eens eerder in New York geweest maar wilde een aantal dingen nogmaals zien of dingen die we vorige keer niet gehaald hadden. Om te beginnen had ik een foto-idee voor Grand Central Station dus daar ben ik begonnen, onderweg de stad die op gang komt gefotografeerd. Hierna vrij direct naar de Apple Store gelopen, je bent een fanboy of je bent het niet ;-)! Had om 10 afgesproken dus had nog net genoeg tijd om de Express train naar het zuiden te pakken, handige tip, deze exp. treinen stoppen alleen op de witte stations op de kaart.

Er zijn een hoop culturen aanwezig in New York, vooral in de dienstverlening. En een aantal springen echt eruit, hoe vaak zou je in Nederland een klaar-over horen zeggen ‘Hi mate, how are you? Take care’ of varianten daarop met ‘bless you’ en ‘have a great day folks’. Dat maakt het heerlijk om doorheen te lopen. Ik vroeg een mevrouw of ik het juiste perron had voor de express trein voor Fulton St. tijdens de rit had ik mijn plannen wat bijgeschaafd maar bij het station aangekomen hoor ik iemand iets verderop roepen dat het mijn halte is, zij moest één station verder eruit wat gepaard ging met de nodige bless you’s. Dat maakt het tot een stad waar ik graag ben. Het feit dat je er heerlijke bakkerij-zoetigheden krijgt voor een dollar kan er misschien ook wel een rolletje in spelen.

Na een korte wandeling door Battery-park en een blik op het Vrijheidsbeeld liep het tegen 10. Om de tijd nog even te vullen een Starbucks gehaald en toen richting de afgesproken plek. Rond deze plek lagen 2 onwaarschijnlijke kantoorgebouwen en jawel hoor, in één daarvan werkte ze! Voor een van de belangrijkste huurders van het gebouw, een mega advocatenkantoor! Ik kreeg een bezoekerspas en erna een rondleiding door waarschijnlijk het mooiste kantoor waar ik ooit geweest ben. Niet normaal hoe prachtig ingericht en wat voor een geniaal uitzicht. Ja, daar zou ik prima aan kunnen wennen! Na nog een kop koffie gedronken te hebben moest zij aan de slag en ging ik weer verder.

In 2009 was het memorial nog niet af dus die wilde ik sowieso graag zien, het is knap hoe het net als in Central Park gelukt is om op een plek die super centraal en in een druk gebied ligt een ruimte van rust te creëeren.

De tijd begon ook wel te dringen dus via de Brooklyn Bridge naar Brooklyn Bridge Park gelopen, een nieuwe plek vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de Brooklyn Bridge en Downtown erachter. Echt een prachtig beeld! Vanuit hier de subway naar JFK gepakt, tas gedropt en ingecheckt. Ik kijk alvast terug op een heerlijke start van deze reis!

Op het vliegtuig staat als het goed is iemand vanuit het hostel, morgen (de 4e) pik ik mijn auto op en begint mijn route langs de hoogtepunten van Costa Rica, voor nu, alvast bedankt voor het lezen!