July 2012

Deze blog heeft iets langer nodig gehad dan normaalmaarja, een beetje jungle heeft geen wifi dus dan krijg je dat he. Ga ervoor zitten hier komt dag 1!

De ochtend begon zoals gebruikelijk met een goed ontbijt. We werden om half 10 afgehaald door een soort pickup met bak om in te zitten. Gewoon een ‘tent’ erop en twee banken erin. Met dat bakje reden we eerst naar het hotel waar twee Londenaren zaten. Daarna vervolgden we onze rit naar het volgende hotel. Dat ik in de buurt van Landgraaf en omstreken kans loop ‘Hee Rogier!’ te horen is logisch maar het lukt dus ook aan de andere kant van de wereld.

Met de pick-up vol reden we verder. First stop, de butterfly farm. Geloof me in een gemiddelde Nederlandse tuin zie je er meer. Was dus wel beetje jammer maar mocht de pret niet drukken door wat nog komen gaat (hou het graag spannnend). Daarna op naar een marktje om veeeel te veel fruit te kopen en daarna stil te staan bij een viskraam met verse vis. Ze bewogen nog zeg maar.

Maar het is een jungle tour dus na een kwartiertje reden we dan daadwerkelijk richting het dichtbegroeide gebied van Chiang Mai. Hier begon een wandeling van ongeveer 2 uur waarvan een aardig gedeelte bergop. Het is in bossen sowieso al vochtiger dan erbuiten maar ik denk dat we met zijn allen die vochtigheidsgraad nog wat extra hebben opgekrikt.

Wederom eindigt zo een inspanning met een beloning, een rit op een olifant. In een uurtje werd ieder gewricht losgeschud op het looptempo van de olifant. Maar het was wel super gaaf om eens te doen, zeker weten een aanrader als je hier bent! Het was best fascinerend om te zien hoe de grond zwichtte onder het enorme gewicht van de olifant. Met een voetstap wordt een kleine vijver aangelegd. Eenmaal terug in het Olifantenkamp konden we een verfrissende douche nemen. Nadruk op verfrissend want hier was het gewoon douchen met leidingwater. Maar na een dag waarbij je je shirt maar aan hoefde te kijken en het was drijfnat was het zeer welkom. Na een maaltijd ging het avondprogramma van start, gezellig wat biertjes drinken met zijn allen. Na een tijdje met de Nederlanders hoorde we dat bij de bar een ware Yenga-olympics was losgebarsten. Het ging me vrij goed af, ook na een paar biertjes! Maar de dag was vrij vermoeiend dus om 12 uur ben ik richting de slaapplek gegaan. Een matras met ruggegraagdoorborende vering met een klamboe. Bij het opstaan was dat allemaal vergeten want wat hadden we daar toch een uitzicht!

;

Hoe de dag er verder uitzag lees je in deel twee wat over een paar uur komt=)!

Dag 21, het leven in het oosten begint langzaam te wennen. Zo heb ik altijd al eens een blog willen beginnen, dat gedaan kunnen we verder want het was weer een reisdag in Thailand! Ga er maar voor zitten want er is weer aardig wat benzine gevloeid vandaag:).

Na de rit naar de tempel gisteren besloten we vandaag eens gewoon de hoofdweg naar het noorden te rijden. Als ik een maand geleden op film gezien had hoe ik me nu een weg door de spits baan had ik je voor gek verklaard. Het leert vrij snel, je snelheidslimiet is met de stroom meegaan. Links en rechts inhalen gaat prima, als je twijfelt, beetje gas loslaten en een Thai haalt je in waarna je prima zijn pad kunt volgen. Als er een file is, ga waar plaats is. Zo simpel is het. Links, rechts, zigzaggen, alles kan. Zal even wennen worden in Nederland:)

Maar waar rij je dan zo naartoe? Nou we kwamen bij Tiger Kingdom. Ik heb voor mijn reis wat mensen voor tips gevraagd, Marianne die ik nog ken van Bali had ik ook voor tips gevraagd. Aangezien een aantal als zeer waardevol uitpakten zat er ook een bij over dit. Niet doen.

Op de site valt te lezen dat je de tijgers in rondes van een kwartier kan knuffelen. Ik ben geen bioloog/ tijgertemmer maar een beetje fatsoenlijke tijger houd je geen dag lang rustig als er zoveel vers vlees komt knuffelen. Oftewel, ze worden gedrogeerd. Het is ieders eigen afweging en als je het gedaan hebt / wilt doen, moet je zelf bepalen, ik zal je er niet voor haten maar voor mij was de afweging simpel, doorrijden.

Na dit korte stukje opinie naar de lezer gaan we verder. Een orchideeën-boerderij. Nee, deze kraak ik niet af;). En ja mam, ik heb foto’s. Hier heb je door het vochtige klimaat veel wilde orchideeën. Ze werden dus niet in speciale kassen gehouden maar in ruimtes overdekt tegen de regen.

De zon kwam door dus was het voor Bram een moment om terug te keren naar een bed bij het zwembad, voor mij om verder naar de bergen te rijden. Keihandig die scooters:). Met ze zelfde vloeiendheid als gisteren bewoog ik me naar boven. Als er één ding is wat ik in Azië geleerd heb is dat verder naar boven gaan altijd loont, zolang je de tijd en de benzine in de gaten houdt weet je zeker dat het beloond wordt. Dat mag je in symbolische vorm overal op toepassen.

Zo ook nu, na een klein uur zigzaggen langs kleine bergdorpen en mooie dalen kwam ik bij het mooiste bosdal, ooit. Gisteren zag je bij een vergelijkbaar uitzicht toch nog vrij veel bebouwing aan de randen buiten de foto, nu helemaal niks. Maar doorgaand op mijn afsluiting van vorige alinea, weet ook waar je maximum ligt. Ik stond op een punt waar vanuit ik zover als ik kon kijken groene bergen zag die uitliepen in de wolken. Meer zou er voor 1 dag toch niet bijpassen. Hoewel de weg naar boven gekenmerkt werd en de weg naar onder door wat regen maakte het me niet uit. In mijn hoofd stond ‘Good Life’ op repeat. Mijn regenjas aan en met de zelfde smoothness omlaag. Het is natuurlijk wel extra opletten met de regen maar verder leverde het prachtige beelden op. Het regende te hard voor foto’s dus dat moeten jullie maar van me aannemen.

Na een 1,5 uur genieten kwam ik toch redelijk vermoeid aan. Ja denk je met 125cc zelf het werk niet te hoeven doen is het de focus die je moe maakt. Maar veiligheid boven alles:). Ik zit al op 5 volle SD-kaarten met prachtige beelden die ik zeker niet kwijt wil raken dus die heb ik even gebackupt naar een externe harde schijf. De zon begon zich af te melden dus zijn we vanavond maar de night market gegaan. Aldaar in een ‘American-style-maar-dan-wel-Aziatisch-eten’-foodcourt gegeten en nog wat rond gegeten.

Na het typen van deze blog moet ik mijn tas gaan inpakken voor de jungle trek. Morgenavond zal dus ook geen blog gepost worden. Op dat moment zijn we ergens van de rader in de Thaise-jungle na een avontuurlijke dag. Wat er allemaal op de planning stond lees je overmorgen! Niet om het spannend te maken maar was vrij veel en dan vergeet ik dingen;)!

We zijn nu al een tijdje uit Cambodja maar ik wil toch nog even de blog schrijven over hoe het land is.

Zoals je een verschil hebt als je in Nederland de grens oversteekt naar Duitsland heb je ook hier verschillen, Azië is net als Europa een gebied met veel onderlinge verschillen. We kwamen in Phom Penh aan over land. Dit gaf de gelegenheid om naar buiten te kijken op zoek naar die verschillen. Dat was geen probleem. We zijn in Vietnam voornamelijk langs de kustlijn gereisd wat denk ik belangrijk is om te vertellen. In Cambodja zag je namelijk ook veel rijstvelden maar ertussen veel meer bomen.

Aangekomen in Phnom Penh werd meer duidelijk, de Cambodjaan gebruikt niet zijn eigen valuta maar de US Dollar. De prijzen op de menu kaart zien daardoor dus ook lager uit. Waren we in Vietnam bedragen van in de tienduizenden gewend ging het hier meteen in de 1, 2 , 3 dollar of hoger. Dat tikt toch aan. Ook waren er geen kleine restaurantjes te bekennen zoals we die in Vietnam gewend waren. Of echt kraampjes waar je toch wel erg moet opletten of gewoon restaurants. We wilden niet nog even snel voor de tempels van Angkor ziek worden dus gingen we voor de laatste optie. Hier eet je voor onder de 5 dollar met een Angkor-biertje.

De stad zelf is erg westers, lijkt een opgeknapte oost-blok stad. Niet heel vreemd, het is een republiek, geen socialisme zoals in Vietnam, het kapitalisme heeft dus al lang geleden toegeslagen. De stad vond ik minder bijzonder, buiten het koningklijk paleis bleef er eigenlijk een stad over die vooral opviel door het rustigere verkeerd.

De reis naar Siem Reap kan je alleen met een bus, auto of vliegtuig maken, er ligt rails maar er rijden geen treinen. Wij kozen voor de bus, kost je een 12 dollar, te boeken vanaf iedere straathoek, hotel, hostel of guesthouse.

Reis neemt maximaal 7 uur in beslag en dan wordt je afgezet in een stad die volledig draait op het toerisme dat aanwezig is voor de tempels van Angkor. Een dag een tuktuk moet je ongeveer 15 dollar met twee man voor rekenen. Als je maar 1 dag er bent is het small circuit een aanrader. Kleine aanvulling erop, ga voor de zondopgang naar het meer bij Angkor Wat, maar bezoek het pas aan het einde van de rit. Dan kom net voor de massa bij Bayon en Ta Phrom.

Voor de andere dagen kan je natuurlijk ook kiezen om de tempels te gaan bezichtigen, wij hadden de kleine route op dag 1, de grote en nog wat aanvullingen op dag 2.

Als je van een drankje houdt heeft Siem Reap een ‘Pub Street’. Veel gezellige bars waar je voor 0,50 dollar een Angkor biertje regelt. Smaakt prima:)

Als je klaar bent in Cambodja kan je door reizen naar Thailand of eerst nog even de kust van Cambodja verkennen, daar schijn je hele rustige stranden te vinden.

Dag 20, van de ene kant is er al 2/3e voorbij maar er staan nog steeds 10 topdagen op de planning. Vanaf overmorgen zijn we 2 dagen de Thaise jungle in maar vandaag hadden we eerst alle tijd om het Doi Suthep-Pui National Park te verkennen. Dat doen we niet met een busje, gewoon zoals we in Vietnam gewend waren, scooters.

Na een goed ontbijt konden we vertrekken, nadat we de spits van Chiang Mai achter ons hadden gelaten konden we koers zetten richting het National Park. De scooters zijn behoorlijk krachtig dus niks heerlijkers dan met een fijne snelheid de bergopwaartse slalommende bochten op een gladde manier te nemen. Het was ook nog eens heerlijk rustig op de weg wat het nog fijner maakte.

Onderweg kwamen we een uitzichtpunt tegen waar je een goed uitzicht had over de stad, een behoorlijk groot gebied beslaat Chiang Mai. Maar we waren onderweg naar de Wat Phra That Doi Suthep, een tempel met in het midden een gouden ‘chedi’. Het is zo fel dat we vanaf het hotel het al konden zien, een uur verderop. Rond de tempel waren allemaal kleine kraampjes met eten wat allemaal even lekker uitzag. Wederom, de kwaliteit hier zag veel beter uit dan in Vietnam, daar zaten de vliegen op het vlees om maar een voorbeeld te noemen. Na een paar spiesen en andere kleine hapjes konden we verder. Gewoon wat verder rijden dan de tempel bracht ons naar een panoramapunt aan de andere kant van de berg. Vanaf hier had je een uitzicht over een landschap van prachtige groene heuvels. Hoewel de route zelf al een feestje was om te rijden was er ook onderweg nog genoeg te beleven.

Aangezien we toch al een aantal uur onderweg waren leek het ons tijd om terug te keren naar Chiang Mai. Hiervoor was het weer een heerlijke partij slalommen over wegen met uitzichten en verder veel groen.
Onderaan kwamen we een waterval tegen. Nog voordat we hier aankwamen was er een kraampje met gefrituurde insecten. Ik vond de sprinkhaan van een weekje geleden toch weer een beetje te normaal dus begon ik met een flinke tor. Toen die op was ging de lat weer wat hoger, een soort mega krekel die hier een kenmerkend geluid maakt. Als je dan toch bezig bent, dan de grootste, een water bug. Diertje van zo een 10 cm. Smullen! Het filmpje ervan staat op mijn Facebook:). Na deze culinaire stop gingen we dus naar de wateval die erg de moeite waard was, met het licht op de waterval en in het achterhoofd de heuvels van een uur eerder riep het een beeld op uit The Celestine Prophecy / De Celestijnse Belofte.

Na nog een uurtje bij het zwembad te hebben gelegen hebben we de scooters weer gepakt om naar de Sunday Market te gaan. Ik houd echt van braderieën in Nederland, nee in haat ze. Maar zo op reis is het toch anders. In plaats van de Reibekuchen van Robek staan hier kraampjes met eten waar het water je van uit de mond loopt bij het zien in plaats van het vet bij het eten. Hier werd gewoon ter plekke een smoothie geregel. Nog wat Japanse hapjes, een spiesje, een wafel en een soort Banana -pancakeroll later waren we hier ook weer klaar.

Wat doe je in een vrij relaxte donkere avondspits met nog wat benzine in je tank? Touren. Laat Chiang Mai nou een ringweg om de oude stad hebben die zich heel fijn liet rijden! We hebben dus een rondje of 5 van 6km gereden. Genieten, echt waar.

Morgen gaan we waarschijnlijk Chiang Mai verkennen, hoe het was lees je morgen:).

Met een buitentempertuur van -44 graden op 10 kilometer hoogte komt hier een verse blog. That’s right we’re up in the air!
De cocktail van een slechte voorgaande nacht en de airport-taxi die ons om 2 uur op zou halen zorgde ervoor dat er weinig kans was voor een uitgebreid dagprogramma. Maakte niks uit want eens een keer 11 uur slapen is ook fijn. Ik lag wel vroeg erin dus werd alsnog om 8 wakker. Anyway, na rustig te zijn opgestaan was het tijd om de backpacks klaar te maken voor de vlucht. Het nadeel aan backpacks is dat het moet passen, met een hard case koffer kan je nog wel eens erop gaan zitten, sloten dicht en hard duimen dat die niet uit elkaar knalt. Maar alles paste!

Na het uitchecken wilden we toch nog wat van de stad gaan bekijken, we liepen via de oever naar ‘Royal Grounds’. We hoopten een stadspark aan te treffen maar het was dus gewoon een groot veld, maar dan koninklijk. Het was helemaal afgezet met touringcars en legerwagens, blijkt dat de koning een feestje geeft. Aan de andere kant kwamen we een soor gaarkeuken tegen, mensen in de rij gebaarden dat we ook in de rij moesten gaan staan. Nouja waarom niet he, de koning trakteert. Ik moet zeggen, het zag er simpel uit maar het smaakte prima! In Nederland is het maximale wat je van de koningin kan krijgen een zwaai handje met koninginnedag, hier een maaltijd en ‘s avonds een vuurwerkshow. Hebben die rijsteters weer goed gereld.

We zijn over een 10 dagen weer in Bangkok, dan wel iets langer dus misschien veranderd het beeld nog maar voor nu vind ik het vooral een vieze stad. De vorige metropolen hadden nog iets door de scooters. Bangkok is tot de nok toe gevuld met auto’s en files bepalen het straatbeeld. Het vieze komt vooral door de smog die zich heeft afgezet tegen de huizen.

Het werd toch weer tijd om terug te gaan naar het guesthouse . Om twee uur werden we opgehaald door een busje, zo een zelfde Toyota als gisteren maar gelukkig was het nu maar een kort ritje. Moet wel zeggen dat we nergens tot nu toe een chauffeur gehad hebben die gewoon de gemiddelde snelheid aanhouden genoeg vond. Plankgas, of het verkeer het toe laat of niet. Redelijk eerder dan gepland kwamen we dus aan bij het vliegveld. Bij een tussenstop bij de McDonalds (voornamelijk voor het gratis wifi) gingen we boarden.

De vlucht werd verzorgd door Thai Airways, een prima maatschappij, beter dan het veevervoer van AirAsia waar we over 5 dagen weer mee vliegen. Ik had in het vliegtuig geen tijd om de hele blog af te typen dus de chronologie is een klein beetje chaos. De vlucht nam in totaal een uurtje in beslag, kort na het opstijgen kregen we al de snack en nog voordat we hem ophadden voelde we al dat de daling werd ingezet. Na een korte tijd landde we in Chiang Mai. Er was airport taxi voor een vast tarief beschikbaar dus gingen we richting het Chiang Mai Thai House. Ik had het als tip gekregen, de kamers zijn inderdaad heel mooi, ik krijg alleen het wifi niet werkend dus dat is minder, nog vervelender is het personeel, de man achter de balie is echt de botste man, ooit. Maar nogmaals, de kamers zijn mooi.

Ik ga even kijken of ik met een kabeltje de foto’s van mijn telefoon op FB krijg anders komen ze wanneer er wel wifi is wat ook voor mij werkt.

Om 1:30 ging de wekker, voor mij een slordig uurtje slaap. Afgezet worden in Thailand, daar hadden we voor betaald bij het boeken van de bus. Maar het symbolische gedeelte van ‘afzetten’ begon al in Cambodja. Omdat het een lange rit was in de vroege morgen wilden we goed zitten. VIP Big Seats klonk dus prima. We wilden er ook best 6 dollar meer voor uitgeven ten opzichte van een gewone touringcar of mini-van.

Jaa jullie voelen hem aankomen of niet? Ja zoals met vakantiehuisjes ook wel eens gebeurd, niet alles op een foto is waar. Na dik een uur langer wachten dan gepland (had ook een uur slaap kunnen zijn) kwam de VIP bus, een ordinaire touringcar, standaard uitgerust met kniepletter. Gelukkig waren er nog een aantal vrij waardoor we twee stoelen hadden. Uiteindelijk weer een uurtje geslapen. Rond een uur of half 7 kwamen er aan bij Poipet, de grensplaats. Na een half uurtje wachten konden we niemandsland inlopen. Na nog een half uur liepen we Thailand in. Hier kwam weer zoiets leuks, er stond een Toyota Knieschijfcrusher voor ons klaar. Nog minder mogelijkheid tot slaap-_-

IT’S BANGKOK BITCHES! Na een paar uur knikkebollen over de toch wel betere wegen van Thailand kwamen er aan in de buurt van Khao San Road. Het backpackers-district van Bangkok. We waren beide erg kapot van de busrit en toen we hoorde dat de slaaptrein naar Chiang Mai vol was en we bijna gedwongen waren weer een bus te nemen hebben we gekozen voor een vlucht. Hier kan je voor een schappelijke prijs nog een dag van te voren een vliegticket kopen:)

Na een brunch was het tijd om toch wat tijd in Bangkok alvast door te brengen. We gingen naar Khao San Road waar we een tuktuk hebben gepakt die ons in korte tijd naar een paar leuke plekken bracht. Onderweg ontdekte we dat het eten langs de straat in Thailand, of in ieder geval hier toch beter uitziet dan de Vietnamese en Cambodjaanse varianten. We hebben dus ook besloten dat daar zometeen het avondeten wordt geregeld:)!

Weer terug van een rondje straat buffet. Hier is dat toch wel beter te doen dan in Vietnam enzo, het zag er namelijk allemaal behoorlijk goed uit. Ik vraag me wel hard af of de keuken ook bestaat uit andere dingen dan springrolls en Pad Thai maar daarover de komende dagen meer. Voor nu is het nog even in de lobby zitten met een Chang biertje die toch wel minder smaakt dan de Angkors. Morgen slapen we eerst uit en om 2 worden we afgehaald door de airport-shuttle. Ja lieve lezers, we gaan niet 2 dagen achter elkaar zo een crapbus gebruiken. Bram vind het overigens fantastisch dat voor een vlucht van een goed uur een 747-400 wordt ingezet, mkay. Ik vind het vooral leuk dat het met Thai wordt gevlogen.

Vanaf morgen dus in Chiang Mai!

Beginnen we al aan de laatste Cambodja-blog!

De wekker stond vandaag al op een super relaxed 4:00 voor de zonsopgang. We hoopten dat het dit keer spectaculairder zou zijn dan met de zonsondergang. Rond een uurtje of 5 kwamen we aan bij de tempels als een van de eerste. Gelukkig waren de bussen die erna kwamen gevuld met mensen die geen oog hebben voor wat nou een fantastisch beeld was want aan de water kant bleef het op een aantal fotografen na rustig.

Aangezien we ons ontbijt, een goed gevuld broodje met ei al tijdens de zonsopgang hadden gegeten hoefden we niet terug naar Siem Reap wat wel zo was voor de groepen. Resultaat, je staat voor Bayon, ZONDER toeristen. Dat is best wel een challenge maar mensen zijn soms behoorlijke kuddedieren wat het makkelijk maakt. Ook de andere tempels hebben we kunnen bezoeken zonder noemenswaardige hoeveelheden toeristen tegen te komen. Hoewel voor vandaag de minder bekende tempels op het programma stonden was het toch nog steeds erg mooi. Vooral de laatste twee tempels gaven een prachtig uitzicht. Heel Angkor Wat ligt namelijk midden in een jungle-achtige omgeving, een uitzicht met zover als je maar kan kijken groen in combinatie met een tempel die duizenden jaren oud is is toch wel een pareltje voor het oog:).

Naast de rust gaf de vroege tijd van bezoeken ook een fijner klimaat. Was het gister bloedheet in de tempels was het vandaag relatief koel (30 graden in de vroege ochtend gok ik). Tip dus als je wilt gaan, gewoon van 5 tot 11 niet 9 tot 15 als we gisteren hadden.

Maar daarmee hou je natuurlijk nog wat uurtjes over, ons hotel/ hostel heeft helaas geen hostel maar de interwebs vertelde ons dat er nog geen 2 straten verderop een super chill restaurant is, met zwembad! Uiteindelijk hadden we het zwembad de hele middag voor ons alleen temidden van een rijtje palmbomen, bananenplanten en wat bamboe. Voorwaarde was dat je er wat moest eten, je betaalt er natuurlijk wel wat meer voor een noodle soep maar dan zit die ook tjokvol vlees. Daarnaast was de andere optie $8 dollar voor toegang tot een zwembad van een 4-sterren restaurant welke waarschijnlijk vol lui ligt en dan heb je nog niet eens een colaatje.

Na een middag heerlijk bij het zwembad te hebben gelegen was het tijd om te gaan eten. Onze nachtbus vertrekt om 2:00 ‘s nachts, mijn plan was dus ook om vroeg in bed te liggen ware het niet dat nog even met wat Canadezen die ik in Hoi An ontmoet heb Siem Reap ingaan leuker klinkt. Voorlopig dus de laatste Cambodja blog, vanaf morgen zit de reizende reporter in Thailand, eerst Bangkok om door te gaan naar Chiang Mai.

Jaaaa dat was ’em dan! Het lang verwachte bezoek aan Angkor Wat! Okee het was pas dag 1 van de 2 dus er gaan nog wel wat tempels komen maar voor een eerste dag was het al erg indrukwekkend!

Onze tuktuk-baas Mr. Moon stond net voor ons ontbijt al klaar, behoorlijk op tijd dus. Of onze deal was erg gunstig voor hem of de belminuten zijn gewoon spotgoedkoop want hij vulde de tijd op met een behoorlijk telefoon gesprek. Achja wat maakt het ook, ik vulde mijn tijd en maag met een zoveelste Banana-pancake.

Om 9 uur vertrokken we dan! Nadat we een plastic mapje hadden geregeld bij de ticketoffice voor onze papiertjes konden we verder. Die dingen moet je bij iedere tempel showen en met een regenseizoen is het misschien wat handiger om het in een mapje te hebben. Je koopt niet zo snel een tweede.

We begonnen weer bij Angkor Wat, nu voor een aandachtiger bezoek. Okee soms was het even Japanners en Chinezen wegdenken maar het blijft gewoon enorm!

De volgende tempel was Bayon, een onderdeel van Angkor Thom. Heel Angkor Thom is 9km^2 maar het draait hier vooral om Bayon. Het staat bekend om de gezichten, overal zie je ze maar geen enkele kijkt op dezelfde. Het leuke aan de tempels is dat je ongeveer overal wel in en op kan, bij de tempel die een piramide was van 43 meter hoog houdt dat in dat je een kleine flat kan bezoeken. We gingen maar voor de highlights maar in de vorige tempels hingen de wanden ook nog vol met wandschilderingen die voor de liefhebber een waar paradijs vormen.

Nou ik kan nog 10 minuten doorgaan over andere tempels maar het liefst ga ik meteen door naar Ta Phrom. Wat een ding! Voor de niet-Tomb Raider kenner. In deze tempel heeft Angelina Jolie dus tamelijk schaars gekleed rond lopen schieten. Ook zonder haar was het prachtig. De tempel is letterlijk in beslag genomen door de jungle. Ohw en een hijskraan, zal je net zien als wij er zijn… Gelukkig was ook deze groot genoeg om stukken aan te treffen zonder zicht op de hijskranen.

Tijdens de lunch brak me een regen uit waar je u tegen zegt. Toen we terug reden naar Siem Reap waren een hoop straten dus veranderd in een soort van straatvijvers.

We wilden ook een zonsopgang zien, toen we dat tegen Mr Moon zeiden beantwoordde hij dat met een duidelijke starttijd van 4:45. Plaatselijke tijd uiteraard. Mijn wekker staat dus nog voor jullie bedtijd maar het moet wel een fantastisch beeld opleveren dus ik ben heel benieuwd maar ik weet zeker dat het de wektijd waard is:)

Vandaag is het dan zo ver, we vertrekken naar Siem Reap! Siem wat? Siem Reap is als Kaatsheuvel en Biddinghuizen, twee nietszeggende plaatsen zonder de Efteling en Walibi. Siem Reap is onlosmakelijk verbonden met de tempels van Angkor.

Maar de vergelijking met attractieparken gaat verder, de tempels van Angkor hebben mij vanaf de dag dat ik erover hoorde gefascineerd. Zoals een ander naar Disneyland wilt wil ik al jaren naar de tempels van Ankor.

Volgens mij heb ik jullie aandacht? Zo niet, het is het grootste religieuze complex ter wereld. Het Vaticaan is op deze schaal een ticketkassa. De Taj Mahal de entree en de Chinese Muur de omheining. Efteling doe je in een dagje. Als je de belangrijkste hoogtepunten van Angkor in 2 dagen haalt doe je het goed.
Het is een jeugdwens die de komende dagen in vervulling gaat. Ik heb er onwijs veel zin in:)!
Read More

Dag 14, bring it on!
Vandaag was onze tweede dag in de Cambodjaanse hoofdstad Phnom Penh.

We hadden al een deel van de stad gezien tijdens onze wandeling gisteren maar het is een grote stad dus voor vandaag bleef er nog genoeg over:).

Na een wandeling van een kwartier merkten we toch dat het te warm was om te lopen dus fixten we een tuktuk voor de hele dag. We hadden 10 dollar afgesproken voor een hele dag, best een nette deal.

De tour begon bij Wat Phnom, een tempel op de enige heuvel die deze stad rijk ik. Deze was gemaakt in dezelfde stijl als zoveel hier, Khmer daken. Deze tempel staat bekend om het bidden voor opleiding of werk dus dat heb ik ook maar even gedaan.

Onze oh zo vriendelijke tuktuk bestuurder leidde ons erna op verzoek naar de Amerikaanse Ambassade, en de Central Market. We hadden gisteren toch al min of meer aangekondigd dat we wat mafs van plan waren om te eten dus dat wilden we nakomen. Vol goede moed hebben we er 1,5 uur naar gezocht (!!). We vonden ondertussen wel een kraampje waar ze gemarineerde krabjes verkochten. Ware het niet dat ze te klein waren om de schaal van de poten af te krijgen. Dus kauwen die handel!

Next stop was het paleis, nu van binnen. Het was tussen de middag gesloten dus we hebben het kunnen bewonderen zonder toeristen omdat die pas een uur later in de ladingen kwamen. Het idiootste wat je kan tegen komen staat allemaal in Azië. Zo stond er een Silver Pagoda. Riemen vast we gaan eens even voor de getallen. Op de vloer lagen 5000 zilveren tegels. Geen laagje, een kilo per stuk. Lagen kleden op maar soms zag je stukken ertussen door. De Budha was gemaakt van smaragd van een kleine meter hoog. Ervoor stond een budha op ware grote die belegd was met bijna 5000 diamanten waarvan een paar behoorlijke stenen. Erachter stond de stoel die 23 kilo goud bevatte. Na dit epicentrum van over kill gingen bekeken we de rest van het complex wat ook prachtig was maar daar mochten wel foto’s gemaakt worden dus dat is handiger.

Hierna waren we de tuktuk bestuurder kwijt. We liepen om 3 uur het paleis uit en verwachtte dat hij er zou zijn hoewel 4 uur de bedoeling was, maar ook om 20 over geen probleem. Het punt was we hadden hem nog niet betaald dus dat was onze stijl niet. Maarja we moesten door.

Met een andere tuktuk zijn we bij het Tuol Sleng museum gegaan. Een genocide kamp van de Rode Khmer. Het was ooit een school en was door de Rode Khmer ingezet voor marteling icm ondervraging en gevangenis. In 4 jaar tijd hebben hier 20.000 mensen de dood gevonden. Het indrukwekkende was dat naast de foto’s en marteltuigen op een vloer liep waar je vaker donkere vegen zag die oud bloed waren. Behoorlijk heftig.

Los van het feit dat de dag zelf ten einde liep hadden wij het ook wel gehad. We gingen terug naar ons hotel, tijdens onze trip met de eerste tuktuk moesten we nog wat oppikken bij het Guesthouse dus daar stond die. Herrie maken kon die. Maar we hadden doordat hij er niet was extra kosten gemaakt dus die 10 werden het zeker niet. Na een verhitte discussie hebben we hem een goede deal gemaakt en erop aangedrongen dat die zo snel mogelijk moest gaan.

Dat was dan wat minder maar voor de verdere rest is Azië een prima regio:)
Morgenochtend pakken we de bus naar Siem Reap, we wilden met de boot over de Tonnlé sap maar daar staat het water te laag voor:(