rogierbeckers

Na de dag gestart te hebben met een fatsoenlijk ontbijt zijn we begonnen met het in stijl afsluiten van de vakantie; een verdomd lange busreis…

De reis ging over de anti-Atlas heen naar de kust, onderweg hebben we een verschil van ongeveer 20 graden overbrugd (dik in de 40 naar een goeie 20). Dus onderweg werd het weer van een dorre boel een groen landschap.
Ik vond het een super mooie rondreis maar zodra het eenmaal gedaan is wil ik ook het liefst direct op de eindbestemming zijn. De tussenstop bij een Medina hoefde voor mij (en ik denk minimaal 90% van de bus) eigenlijk niet. Het landschap bleef indrukwekkend maar op een geven moment ben je zelfs daarvoor verzadigd en is de ‘wow’-factor er wel van af. Ik ben dus blij dat ik nu nog 4 dagen in Agadir aan het zwembad / strand lig zonder lange busreizen:)!

Ook voor de foto’s en het filmpje van vandaag geldt dat dat waarschijnlijk morgen komt.

Gister was het aardig warm (ergens in de 40 graden) en vermoeiend dus ben ik niet verder gekomen dan het plaatsen van de filmpjes en filmpjes van de voorgaande dagen. Vooral het filmpje en de foto’s van dag 8 zijn de moeite waard!

Zo veel water je onderweg zag langs de kust zo droog was de omgeving waar we gister doorheen reden. We reden tussen de hoge Atlas en de anti-Atlas over een groot plateau naar Ouarzazate, een 130km. Hier bezochten we een Kasbah, een type huis dat in deze omgeving veel voorkomt. Het zijn huizen gebouwd van gestampte aarde in een soort kasteel stijl met 4 torens met binnenplaats maar dan klein:)! (volgen we het nog?)

De lunch was in Aït Ben Haddou, ik denk dat ik wel kan zeggen dat dat meteen de warmste plaats was deze vakantie met temperaturen van dik 40 graden. Heerlijk om daarmee een wandeling door het dorp naar de top van een heuvel te maken:)! Het uitzicht was mooi en daar ging het uiteindelijk om.

Het hotel wat we hadden was denk ik wel het beste wat we gehad hebben deze reis, sommige hadden vanwege de grootte van sommige kamers zelfs plannen om een deel van de kamer te verhuren en ook het ontbijt was prima:)!

Het internet is op de kamer wederom belabberd dus de foto’s en het filmpje komt nog waarschijnlijk morgenmiddag / avond.

Vanuit het slechtste hotel tot nu toe volgt hier een nieuwe blog. Waarom een slecht hotel? Nou de chaos bij Faulty Towers zou in dit hotel een vooruitgang zijn. Internet is te belabberd om de beloofde foto’s en filmpjes van gister (en dus ook van vandaag) te uploaden :(.

Genoeg gezeikt. De dag begon namelijk met een prima ontbijt waarna we een fossielenfabriek gingen bezoeken. De fossielen zelf zijn natuurlijk triljoen triljard jaar oud maar in deze fabriek worden ze gepolijst en gevormd tot bergen kitsch met af en toe wat leuks ertussen zoals een fles wijn gevormd uit fossielen.

Hierna gingen we een 160 km rijden richting de Todra-kloof. Behoorlijk indrukwekkend stuk natuur wat voor het grootste gedeelte bestaat uit de ‘Nevada / Grand Canyon’ -soort rotsen met op de voorgrond een oase. Oases hier betekent wat anders dan in de Donald Duck, hier zijn sommige wel 140km lang, geen 5 palmbomen met een vijver.

In het gebied rond deze kloof hadden we lunch. Gewoon even een spelletje voor de trouwe volgers, antwoorden kunnen in comments onderaan. ‘Raad de lunch!’  Noem minimaal 5 onderdelen die erin voorkwamen, winnaars krijgen persoonlijk bericht.

Na de lunch hebben w een wandeling door de oase gemaakt. Super vreemd om te bedenken dat het hele gebied rond de oase gort en gort droog is maar dat je in dat gebied struikelt over de palmbomen, maisvelden en andere gewassen. We waren op een redelijke tijd terug bij het hotel dus ruim tijd voor een frisse duik.

Morgen is de laatste echte programmadag aangezien we overmorgen het grootste gedeelte van de tijd bezig zijn met de trip van Ouarzatate naar Agadir voor een aantal dagen strand, ben nog niet erg genegerficeerd namelijk.

WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOWW! WAT WAS DAT VET!! FUCK YEAAAHH (Hurscke ©)

Okee ik wil niet dat iedereen meteen kapt met lezen doordat alles in hoofdletter is maar dat is even om het gevoel te illustreren. Toen we vanochtend wegreden in Fès dacht ik 400 oersaaie kilometers te moeten verwerken. Niets was minder waar. De gids startte de dag met te zeggen dat we iedere 40 km een ander landschap (eigenlijk landschaap) tegen zouden komen. Ik dacht dus ‘die is gek’ want hoeveel variatie kan een landschap hebben? Op dit moment bedenk ik me of het niet eigenlijk om de 30 km was.

Het begon dus in de middelatlas. een stuk gebergte dat helemaal begroeid was. Dit zorgde voor mooie uitzichten over een groen landschap zodra we even een stuk geen bomen hadden. Opeens zet de chauffeur de bus aan de kant en de gids stapt uit, iedereen bleef zitten totdat de gids gebaard dat we moeten komen. Komen we opeens een hele groep wilde makaak aapjes tegen.

Hoe verder we doorreden hoe droger het werd, iets verderop hadden we dus uitzicht over een uitgestrekt landschap vol kleine struikjes. Deze lijn zette door totdat we op een gegeven moment een boom zagen en daarna heel lang niks. En toen opeens een gebied dat we normaal alleen kennen van de Grand Canyon, de typische uitgesleten bergen. Op Google Maps zag ik dat er een meer eraan zat te komen en die was er, opeens verscheen achter een heuvel een mega stuwmeer.

Ik kan nog wel langer doorpraten over hoe super mooi het was maar daar heb ik filmpjes en foto’s voor gemaakt:)!

Deel twee van de dag was nog wel vetter, we gingen naar de Sahara. Na een korte stop bij het hotel zijn we in jeeps gestapt. Toen we door het dorp reden had ik het gevoel alsof we deel uitmaakten van een VN-konvooi. Nieuwe jeeps door zo een stad en iedereen gaat ervoor aan de kant. Maar we waren niet met jeeps gegaan om over asfalt te rijden dus daarna gingen we de vlakte op, ik was steeds de chauffeur aan het uitdagen om harder te rijden en een aantal keer lukt dit aardig.

Helaas konden deze jeeps niet over de echte hoge zandduinen maar dat maakte helamaal niet uit, er stonden namelijk dromedarissen klaar om ons naar de top van de duinen te brengen. Een onderdeel wat ik mijn ogen echt niet mocht ontbreken aan een toch door de Sahara. Ook dit was weer onwijs gaaf! Ik dacht dat ze meer zouden bewegen maar dat viel reuze mee, kwam goed uit want ik heb me toch gek op die dromedaris gehangen voor de foto’s:)!

Vanaf boven konden we genieten van een mooie zonsondergang, ik gebruik het woord mooi maar omdat ik alle superlatieven toch niet toereikend zijn;)! Het leek mij wel gaaf om van zo een duin af te rennen, die kans krijg je niet zo heel erg vaak dus die heb ik ook niet laten schieten.

Kortom een dag die 25GB aan data opleverde die ik nu allemaal ben aan het selecteren:). Ik heb dus iets langer nodig dan normaal dus het filmpje en de foto’s houden jullie tegoed.

We bloggen nog even verder met dag 7. Vandaag eens een dagje geen bustour naar de volgende stad dus dat was ook wel eens fijn!

De dag begon bij de poorten van het koninklijk paleis erg indrukwekkend als je bedenkt dat het 3 jaar heeft geduurd om de deuren te maken op een manier waar ik later in deze blog nog op terug kom.

Fès heeft 2 medina’s een uit de 9e eeuw en een van de middeleeuwen, vanaf een heuvel kreeg je een mooi overzicht over de gehele stad en dus ook de twee medina’s. De oude medina werd net als 80% van de steden die we bezocht hebben beschermd door Unesco, volgens mij was de voorzitter in de tijd dat deze aan de werelderfgoedlijst zijn toegevoegd Marokkaans ofzo.

Hierna reden we door naar een klei, porselein & mozaiek ‘fabriek’ . De eerste meneer die we aan het werk zagen was met militaire precisie aan het kleien, hij had gewoon 35 identieke voorwerpen voor zich staan. Kleien like a boss! Verderop werden mega vazen geverfd, ik moet er niet aan denken om als die bijna klaar is uit te schieten en dan opnieuw te moeten beginnen! Nog een klusje dat werd uitgevoerd met extreme precisie was het op maat tikken van de mozaïek stukjes. Toen werd pas echt duidelijk wat een karwei het is om al die gebouwen die tjokvol mozaïek  hangen te decoreren.

De volgende stop was, hoe verrassend: Een medina, die hadden we nog niet gehad deze vakantie. Die van Fès bestond uit een stuk of 10.000 (!!!) kleine straatjes. Dan bedenk je je wel 2x voordat je even extra lang de tijd neemt om een foto te maken en de groep daardoor bijna niet meer ziet.

Hierna gingen we naar een leerlooierij, vanaf een dak kon je zien hoe het van dierenhuid tot leer ging. Ik was blij dat we het vanaf een afstand bekeken want er kwam me toch een putlucht vanaf. respect voor de mensen die er werken.

De lunch was in een restaurant waar mijn knieën voor de afwisseling eens onder de tafel pastte. Voorgerecht kennen jullie inmiddels en het hoofdgerecht had in plaats van rijst couscous maar was verder weinig anders dan die van de vorige keren.

Hierna gingen we naar *trommelgeroffel* de andere medina! Hier weer van die keurslagers waar onze vriend van de smaakpolitie zich de komende 300 seizoenen mee bezig kan houden. Deze Medina staat bekend om zijn ambachten dus kon een bezoek aan een weverij niet ontbreken. Hier wordt nog meteen ouderwets weefgetouw gewerkt, leuk om te zien:)!

Als laatste stop gingen we kijken bij een meneer die met een klein pennetje een patroon in een plaat zat te tikken. Schijnt dat zijn vader een van de 7 mannen is geweest die aan die grote poorten hebben gewerkt.

Zoals wel te lezen ben ik wel een beetje klaar met medina’s en moskeeën. Stuk voor stuk zijn ze super mooi maar na een aantal medina’s kijk je er zelf niet meer vies van op als ze een kip op de weegschaal plaatsen en als de klant akkoord gaat met het gewicht vervolgens het hoofd ervanaf wordt gehakt. (Okee het blijft een smerig gezicht maar gaat om het idee). Vanaf morgen staat ons daarom een totaal ander landschap te wachten, we moeten er wel even 400 km voor in de bus zitten maar ‘s avonds gaan we met een jeep door de Sahara crossen en vervolgens op een kameel of dromedaris over de zandduinen om vervolgens van een adembenemende zonsondergang te genieten:)!

Ik heb foto’s toegevoegd van:

• De poort van het Koninklijk Paleis
• De medina vanaf de heuvel.
• De kleifabriek
• De Medina van Fès
• De leerlooierij
• Nog een keer de medina van Fès maar dan die uit de Middeleeuwen
• De weverij en een meneer die borden versiert.

Ik heb gister nog lang in de lobby gezeten met een groep waar de blog onder heeft moeten lijden dus dan maar 2 achter elkaar.

Doordat het vandaag maar een kort stuk rijden was hebben we veel tijd om de stad Meknes te bezoeken. Dit begon bij Volubillis, een oude Romeinse stad. Net als bij de vorige Romeinse nederzetting die we gezien hebben was ook hier maar weinig bewaard gebleven. Het was voor mij dus weinig indrukwekkend omdat je eigenlijk de hele stad er even bij moest denken.

Onderweg naar Moulay Idriss kwamen we langs een half bos agaven, planten die bij ons super mooi zijn maar hier volgens mij door de lokale bevolking als onkruid worden bestempeld. Moulay Idriss is vernoemd naar sultan Moulay Idriss, de stichter van onder andere Fès.

Hierna gingen we lunchen. Voor de mensen die de filmpjes hebben bekeken, die van vandaag was niet anders dan die van gister, eergisteren etc. Normaal als je meerdere gangen hebt bedenk je je dat je niet teveel van het voorgerecht moet eten want er komt ook nog een hoofdgerecht. Hier is het iets anders, eet zoveel mogelijk van het voorgerecht als het lekker is want je kan zomaar pech hebben bij het hoofdgerecht:).

Hierna hebben we een bezoekje gebracht aan de medina, een oude graanschuur en vervolgens nog een mausoleum om vervolgens door te rijden naar Fès een stad die erg indrukwekkend moet zijn (Ik kan net zo goed schrijven dat het een super mooie stad is omdat ik ten tijde van het schrijven van deze blog er al geweest ben maar ja…)

Ik heb foto’s toegevoegd van:

• Volubillis
• Een echte kameleon!!1!
• Agaven
• Moulay Idriss, omgeven met agaven.
• Een man die goed is met thee
• De poort van Meknes
• De graanschuur
• Het mausoleum

Vandaag werd nogmaals bevestigd dat de roots van onze gids in Marokko liggen, hoe dan? Nou onze gids spreekt alles met een ‘sch’ dus echt uit al de stereotype Marokkaan. Stel het is 6 uur en iedereen heeft het wel een beetje gehad, een keertje het woord schaap horen en de sfeer is er weer.

Anyway, vandaag stond als stad om te bezoeken Rabat op de planning. We begonnen bij het Koninklijk Paleis. Het is een mega gebouw, zonde dat het alleen maar gebruikt wordt bij staatsbezoeken. Eigenlijk best vaak, de andere 8 worden nog minder gebruikt.

We reden daarna door naar een oude Romeinse vesting welke als huidige bewoners een flinke lading ooievaars heeft. Jammer dat de regering weinig prioriteiten heeft gesteld bij het renoveren van Romeinse gebouwen, het kan zich prima meten met delen uit Rome in de oude tijden.

Het was middag dus tijd voor de lunch. De locatie was een uit de kluiten gewassen poppenhuis. De stoel was ongeveer kuithoogte, de tafel kniehoogte en de deur naar de wc kwam tot ergens onder mijn schouder. Het eten zelf was weer het gebruikelijke voorgerecht, er moet wortel, courgette, tomaat en aardappel inzitten. Alleen dan past het in het rijtje van de vorige 3 lunches. Daarna werd ons een stoofschotel voorgeschoteld met stoofvlees, amandelen en rijst en als nagerecht *roffel*….. Meloen -_-’.

Het volgende punt was een oud portugees stadje dat een behoorlijk mediteraans sfeertje met zich mee bracht: warm, witte huizen en de onderkant blauw geverfd.

De laatste stop voordat we de 130km naar Meknes in zouden zetten was het Mausoleum van – hou je vast- – Mohammed de 5e… Daar aangekomen was er een TOTAAL geschifte franse vrouw die het ‘grappig’ vond om een super klein jong vogeltje VAN DE MOEDER WEG TE PAKKEN en er een stukje mee te lopen en vervolgens binnen de muren van een fontein neer te zetten waar die de komende 3 maanden niet overheen kan vliegen. Vond ik niet kunnen dus heb ik dat vogeltje gered die helemaal aan het shaken was en daarna heb ik deel 2 van het verhaal aangepakt en eens even mijn vocabulaire van zowel Franse als Engelse scheldwoorden verfrist in het bijzijn van de vrouw in kwestie.

De foto’s