August 2010

Hallo luitjes!

Daar gaan we dan weer voor een nieuwe blog. Ik heb gister een dagje strand ingeruild voor een dagje Balinese highlights dus verhalen genoeg!

We hadden voor de tour een “privé-chauffeur”geregeld. Niks decadents maar gewoon een busje met een mannetje die het eiland (en de wegen erop) goed kent.

Er waren een paar dingen die we graag wilde zien maar de haalbaarheid van het plan wisten we niet maar na een kort overleg met de chauffeur hoorden we dat het allemaal te doen was.

Als eerste punt hadden we Puri Tanah Lot, de vertaling weet ik niet maar het is in ieder geval een tempel in het water. Het was best mooi om te zien aangezien de tempel bij eb te voet te bereiken is maar als het vloed is omgeven is door hoge golven.

Onderweg van Tanah Lot naar Turtle Island kon je langs Kuta, een behoorlijk toeristische stad. Mij leek het wel leuk om nog een shirtje van het Hard Rock Cafe maar dan die van Bali te hebben dus hier hebben we even een korte stop gemaakt.

Hierna zijn we naar Turtle Island gegaan, een soort Pieterburen maar dan voor schilpadden. Dit ging alleen met de boot dus er ging ook nog een leuk tochtje en een mislukte vispoging aan vooraf. De allerkleinste schilpadden waren een paar maanden geleden vrij gelaten in de zee dus de jongste waren 5 jaar en zaten in een afgesloten deel. De ouderen zwommen bij elkaar in een afgesloten stuk zee waar je doorheen kon lopen en de schilpadden op kon tillen. Best zwaar voor zo een klein beest! Buiten schilpadden waren er ook andere dieren die je aan kon raken en mee op de foto kon. Natuurlijk wilde ik dolgraag met een python op de foto maar laat nou net op dat moment mijn camera weigeren haha. Verder was er nog een mega vliegende hond, een tucan, een zeearend en leguaan of een comodoveraan, ik zie het verschil niet.

Hierna zijn we naar Dreamland Beach gereden. Het is een mega stuk grond wat overgoten is met zonlicht maar eigenlijk net het zonlicht mag zien, het is namelijk gekocht met corrupt geld door de zoon van een oud-president, de rest moet je maar ff googlen voordat ik dadelijk allemaal dreigmails heb! Buiten dat is het wel echt een droomachtig stuk grond, het was niet echt een wit bountystrandje met overal palmbomen maar wel echt mooi.

Doordat we met een busje reden konden we wat meer op één dag zien dan met de grote bus  van het eerste deel van de reis die gemiddeld 30 km/h reed dus we reden door naar Uluwatu.

Uluwatu is een tempel die gebouwd is op een rots. Het laatste stuk weg naar de rots gaat te voet langs een stuk waar veel apen zijn. Bij aankomst werd meteen de noodzaak van het bordje dat je op moet passen met brillen en petten vanwege de apen duidelijk. Er stond namelijk een toerist te schelden tegen een aapje die 2 meter hoger met zijn bril zat te spelen. Het bewijs vind je onder “Foto’s Java en Bali”

Vooral de zonsondergang in combinatie met de traditionele dans zou heel erg mooi moeten zijn. Net boven de horizon was een dik wolkendek dus een echt zonsondergang is het niet geworden. De dans werkte nogal op mijn lachspieren, er waren een stuk of 30 volwassen mannen een uur lang monotone kreten uit aan het slaan met daartussendoor wat sterk opgemaakte vrouwen die een of ander belachelijk verhaal opvoerde.

Hierna was het avond en tijd om te gaan eten. Op de weg van Uluwatu naar Sanur was een dorpje dat langs het strand allemaal eettentjes had. Het bestellen ging nogal apart. Je kon vanaf een kaart kiezen maar je kon ook even naar het begin van het restaurant lopen om naar je avondeten uit te kiezen. We kozen voor een roodbaars van 1,5 kilo. De vis werd vervolgens ontdaan van de ingewanden opengevouwen en in zo een zelfde visklem gelegd als bij een BBQ. Na een paar minuutjes was die gaar en konden we gaan eten. De tafeltjes stonden op een meter of 10 van de oceaan dus dat was echt een sjieke locatie !

Hierna zat de dag er alweer op en gingen we terug naar Sanur.

Vandaag is de laatste dag met zijn allen dus bleef ik rond het hotel terwijl mijn ouders er weer op uittrokken.

We wilden graag gaan snorkelen wat het beste ’s ochtends kan dus stonden we om 10 uur met zijn alle klaar om eens te gaan kijken wat er nog meer op de zeebodem is dan zeewier.

Gelukkig was ik niet de enige met nauwelijks snorkel en flipperervaring dus we waren allemaal even aan het proberen uit de voeten te komen met die flippers. Er waren echt mooie vissen te zien die zo dicht langs je zwommen dat je af en toe schrok als er eentje tegen je aan zwom! Na een dikke 20 minuten hadden we het eigenlijk wel gezien dus zijn we terug gegaan voor een 2e keer op de jetski’s. Hierna hebben we lekker aan het strand gelegen en nu ben ik weer helemaal fris voor alweer de laatste keer met zijn alle uiteten.

Morgen hebben we om 7 uur ’s avonds de vlucht van Denpasar naar Kuala Lumpur en iets voor middernacht (plaatstelijke tijd) vliegen we van Kuala Lumpur naar Amsterdam waar om half 7 ’s morgens de Nederlandse bodem weer onder de voeten hebben.

De vluchtnummers:
Denpasar – Kuala Lumpur: MH 852
Kuala Lumpur – Amsterdam: MH 16

Ik zal in het vliegtuig en of bij thuiskomst nog een laatste samenvattende blog posten dus kijk over een paar dagen gerust nog eens terug!

Ik heb wat foto’s gepost van de trip gister en de 2e ronde op de jetski.

Dag 11: Relaxdag in Sanur v2.0

Even een berichtje na een midagje fun. Er zijn van die dingen, die zitten nu eenmaal in de familie. Zo reageerde mijn neef met de tip om de gaan jetskiën en laat dat nou net zijn wat we op de planning hadden staan. Dus ik en nog 2 jongens uit de groep hebben ons 3 van die snelheidsmonsters geregeld en hebben een kwartier lang de Indische Oceaan onveilig gemaakt (ofja, een heel klein stukje ervan).

Bij terugkomst op de hotelkamer zag ik dat ik verbrand was onder een laag zonnebrand van factor 30! Ja is toch net iets anders als je ligt te bakken op de evenaar.

Vanavond gaan we weer eten waar we gister ook waren en morgen op naar een echt bountystrandje: Dreamland Beach, de naam zegt het al. Daarna een tempel bekijken in Uluwatu.

Ik heb een foto van de cocktails gister en eentje van het jetskiën erbij gezet. Heb nog niet alle jetski foto’s kunnen bekijken omdat het er best veel zijn, toch Claire? Haha.

– Waarschuwing-
De volgende tekst kan jaloersmakende elementen bevatten:P
– Waarschuwing –

Dag 10:

Goedenmorgen! (voor mij dan)

Toch maar even een blogje over de eerste relaxdag. Wat een heerlijke dag was me dat.
Het is een groot hotel waarbij natuurlijk ook een groot ontbijt hoort dus dan heb je al een deel van je ochtend om he.

Vandaag stond er nog een laatste ding op het programma dat onderdeel was van de rondreis, een massage.

Ik laat in de regel niet zo graag over me heen lopen maar als dat onderdeel is van de massage is dat toch weer een iets ander verhaal. Het begon met een voetbad waarna een uur lang ieder gewricht en spier weer in de normale toestand werd terug gebracht. Iedere wervelschijf werd na een dikke week buszitten weer op zijn juiste plek terug gezet en doorgezeten huid werd weer goed gekneed.

Na dit relax-uurtje gingen we terug naar het hotel om eindelijk eens het zeewater te testen. Wat ik niet verwachtte was dat het best wel warm was! Niet echt warm in de zin van 30 graden ofzo maar je verwachtte toch meer een flinke plens koud water. Nu we toch bezig waren hebben we ook meteen het zwemwater in het zwembad getest en wat was ook heerlijk.

In dit hotel is er bij iedere bar op verschillende tijden een happy hour. Dus rond een uur of half 3 hebben we met zijn alle daar gebruik van gemaakt in de zin van een heerlijke cocktail! Dus dan lig je met zijn alle op een strandbedje uit te kijken over de oceaac. Life’s goooood!

’s Avonds zijn we met een groot deel van de groep gaan uiteten bij een Italiaans restaurant. Hier was tevens een live muziek dus die hebben we even alle oude hits de revue laten passeren. Van “Knocking on heavens door” tot “I wish” van Stevie Wonder (incl. zonnebril immitatie van de kant van Steffen), het kwam allemaal langs.

Dus het was echt een relaxte dag!

Vandaag doen we het nog eens dunnetjes over en morgen gaan we een kleine toch maken met zijn drieën.

Groetjes!!
Even een foto van mijn telefoon:

Dag 9: Kalibaru- Sanur
Even een kort artikeltje aangezien er weinig te doen was:P!

Gister hebben we alweer een lange dag in de bus moeten zitten. We vertrokken rond half 7 en kwamen rond half 9 ’s avonds pas in het hotel op Bali aan.

Met een tussenstop in een fabriek en plantage waar koffie, rubber en kruidnagel wordt verwerkt was het toeristische deel van de dag ver om.

Na een korte trip op de boot langs allemaal bounty strandjes (haal ff een Bounty© uit de keukenla als je de uitdrukking niet kent:P) kwamen we aan op Bali. Op oost Java waren heel veel vlakke rijstvelden maar toch vind ik de mega hoeveelheid sawa’s die je hier hebt  specialer…

Het hotel is een groot hotel direct aan de oceaan. Vooral de zwembaden zien er aantrekkelijk uit wat ook een oorzaak is voor de wat kortere blog. Vandaag is namelijk een rustdag!

De eerst volgende blog zal waarschijnlijk morgenavond pas online staan omdat een dagje relaxen na zo een irritant lange buszit toch wel heel goed klinkt!

Groetjes de Vakantieman, gezellig hè?

Dag 8:

Goeiemorgen, middag of avond (beetje afhankelijk vanaf waar je dit leest haha)

Vandaag weer een blog na veeelste lang op te zijn geweest. De zonsopgang bij de Bromo laat natuurlijk niet op zich wachten dus om 00:30 zijn we vanaf het hotel vertrokken. Mijn plan was om om 8 uur te gaan slapen maar dat is uiteindelijk een powernap geweest tussen 23:00 en 23:45.

Na ruim 2,5 uur in de bus te hebben gezeten kwamen we om 3 uur aan bij de parkeerplaats waar een groep jeeps op ons stonden te wachten. Ik dacht dus dat je een klein stukje moest rijden en dat je dan op een of ander bergje met een paar man naar de zonsopgang staat te kijken. Verkeerd gedacht! Om de toeristen naar de bergtop te brengen zijn in totaal 500 jeeps actief! Ze zullen niet alle 500 iedere dag nodig zijn maar het geeft toch de schaal aan.

Opvallend was dat het allemaal Toyota-jeeps waren van dezelfde serie die een kleine draaicirkel hebben en dus erg geschikt zijn voor bochten waarin de mensen achterin van het ene raam tegen het andere worden gesmeten. Het had trouwens wel wat weg van “Apocalyps Now” in het holst van de nacht waarin je alleen maar koplampen ziet van een berg andere jeeps en je met zijn alle hutje mutje achterin zit te stuiteren. Vooral de benzinelucht maakte het af met “I love the smell of napalm gasoline in the morning”.

Eenmaal boven aangekomen en langs een laan van jeeps te hebben gewandeld was het een kwestie van vechten voor een plekje. Een flitser is totaal overbodig bij een zonsopkomst maar een beetje irritant veel flitsen voordat die begint zorgt er wet voor dat mensen net dat stukje opschuiven wat nodig is voor een vrije plaatsJ!

Ik moet zeggen, het was echt mooi! De foto’s nemen de rest van het verhaal voor hun rekening…

Toen de zon eenmaal in volle glorie aan de horizon stond zijn we doorgeschoven voor een adembenemend uitzicht over de vulkanen.

Na nog een korte stop om de vulkaan vanuit een ander punt te bekijken zijn we met de jeeps naar een grote vlakte gereden. Als je alleen de foto zou zien zou je toch zweren dat we in een of andere woestijn waren; je zag geen hand voor ogen op wat jeeps na en je stond met je voeten in het zand.

Je kon kiezen, of een mega stuk door het losse zand lopen of te paard… Moet ik mijn keuze nog noemen:P?

De paarden konden de trappen niet op dus de 250 treden hebben we zelf moeten lopen. In het begin was de vlakte nog bedekt met wolken maar naderhand trokken ze weg en kon je genieten van een adembenemend uitzicht over een mega vlakte, niet echt het stereotype Indonesisch landschap!

Na nog een dik half uur dook de jeep te zijn gestuiterd kwamen we bij de bus aan die er nog een 5,5 uur lange rit naar het hotel aan vast knoopte.

Het is niet echt een hotel, het zijn allemaal losse huisjes. Het is een contrast met een kamer met een king-size tweepersoonsbed met uitzicht op een keurige flatscreen maarja, het is ook maar voor één nachtje.

Morgen volgt de laatste blog over de belevingen op Java en vervolg ik het met de bevindingen op BaliJ!

Dag 8:

Goeiemorgen, middag of avond (beetje afhankelijk vanaf waar je dit leest haha)

Vandaag weer een blog na veeelste lang op te zijn geweest. De zonsopgang bij de Bromo laat natuurlijk niet op zich wachten dus om 00:30 zijn we vanaf het hotel vertrokken. Mijn plan was om om 8 uur te gaan slapen maar dat is uiteindelijk een powernap geweest tussen 23:00 en 23:45.

Na ruim 2,5 uur in de bus te hebben gezeten kwamen we om 3 uur aan bij de parkeerplaats waar een groep jeeps op ons stonden te wachten. Ik dacht dus dat je een klein stukje moest rijden en dat je dan op een of ander bergje met een paar man naar de zonsopgang staat te kijken. Verkeerd gedacht! Om de toeristen naar de bergtop te brengen zijn in totaal 500 jeeps actief! Ze zullen niet alle 500 iedere dag nodig zijn maar het geeft toch de schaal aan.

Opvallend was dat het allemaal Toyota-jeeps waren van dezelfde serie die een kleine draaicirkel hebben en dus erg geschikt zijn voor bochten waarin de mensen achterin van het ene raam tegen het andere worden gesmeten. Het had trouwens wel wat weg van “Apocalyps Now” in het holst van de nacht waarin je alleen maar koplampen ziet van een berg andere jeeps en je met zijn alle hutje mutje achterin zit te stuiteren. Vooral de benzinelucht maakte het af met “I love the smell of napalm gasoline in the morning”.

Eenmaal boven aangekomen en langs een laan van jeeps te hebben gewandeld was het een kwestie van vechten voor een plekje. Een flitser is totaal overbodig bij een zonsopkomst maar een beetje irritant veel flitsen voordat die begint zorgt er wet voor dat mensen net dat stukje opschuiven wat nodig is voor een vrije plaatsJ!

Ik moet zeggen, het was echt mooi! De foto’s nemen de rest van het verhaal voor hun rekening…

Toen de zon eenmaal in volle glorie aan de horizon stond zijn we doorgeschoven voor een adembenemend uitzicht over de vulkanen.

Na nog een korte stop om de vulkaan vanuit een ander punt te bekijken zijn we met de jeeps naar een grote vlakte gereden. Als je alleen de foto zou zien zou je toch zweren dat we in een of andere woestijn waren; je zag geen hand voor ogen op wat jeeps na en je stond met je voeten in het zand.

Je kon kiezen, of een mega stuk door het losse zand lopen of te paard… Moet ik mijn keuze nog noemen:P?

De paarden konden de trappen niet op dus de 250 treden hebben we zelf moeten lopen. In het begin was de vlakte nog bedekt met wolken maar naderhand trokken ze weg en kon je genieten van een adembenemend uitzicht over een mega vlakte, niet echt het stereotype Indonesisch landschap!

Na nog een dik half uur dook de jeep te zijn gestuiterd kwamen we bij de bus aan die er nog een 5,5 uur lange rit naar het hotel aan vast knoopte.

Het is niet echt een hotel, het zijn allemaal losse huisjes. Het is een contrast met een kamer met een king-size tweepersoonsbed met uitzicht op een keurige flatscreen maarja, het is ook maar voor één nachtje.

Morgen volgt de laatste blog over de belevingen op Java en vervolg ik het met de bevindingen op Bali!

De foto’s gaan allemaal over de zonsopgang;-)!

Dag 6:

Volgens het programma zouden we vandaag naar de Bromo vulkaan gaan maar als je eerst 13 uur in de bus gezeten hebt en dan weer om 00:30 op moet staan voor de zonsopgang denk ik dat we een paar mensen hadden kunnen opvegen.

Dus vandaag beetje uitgeslapen en om iets over 8 opgestaan om nog even bij het ontbijt aan te schuiven.

Mijn ouders hadden blijkbaar te veel gekeken naar de Duracell reclame (http://www.youtube.com/watch?v=TYPuN6wJC9E) dus die zijn vanochtend een toertje door de stad gaan maken. Ik was aardig kapot dus ik heb de ochtend bij het zwembad doorgebracht.

Nadat de zon het zwembad verlaten had zijn we naar de stad gegaan voor de “world famous” bloemen -en vogelmarkt… Het was best ver lopen dus hebben we de Bedjak genomen. Dat is een soort bakfiets maar dan in plaats van een bak een zitje voor 2 man.

Die dingen gaan wel snel! Zou je niet zeggen als je je bedenkt dat die meneer 3 (incl. hijzelf) personen door de stad heen fiets op een fiets zonder versnellingen. Moet zeggen, het heeft toch wel wat zo een ding. Zo vanuit een bus zit je met airco achter glas het verkeer te bekijken maar op zo een dingetje ruik en proef je het verkeer, een ware beleving voor alle zintuigen! Vooral fijn was die bocht onderaan de berg die we bijna op 2 wielen namen.

Aangekomen op de vogeltjesmarkt zag je overal waar je keek vogels en vogelvoer. Natuurlijk is het niet diervriendelijk om een hoop vogels in een kooi te zetten maar verderop in de straat zag je dingen die je normaal alleen in reclames van dierenactivisten ziet.

3 pups in een bak waar ze maar net naast elkaar passen, 5 aapjes in een kooi waar ze net niet inpassen met als gevolg verwondingen aan de oren! De verkoper heb ik getrakteerd op een vuil blik…

Daarna zijn we even een kijkje gaan nemen bij Toko “oen” een restaurant van een Nederlander die typisch jaren ’30 is ingericht.

De overkant had meer onze interesse dus we hebben even wat gegeten bij de Mc Donalds. Wel grappig om naast de cheeseburger en de French Fries een bord te zien hangen van een soort McNasi.

Om op tijd terug te zijn voor een powernap hebben we weer de Bedjak gepakt om naar het hotel te gaan. De wekker staat op 00:30 om een magnifieke zondopkomst te kunnen zien bij de Bromo vulkaan.  Het is ongeveer 2 uur rijden met de bus, daarna nog een uurtje met de jeeps en vervolgens genieten van de zonsopkomst. Daarna te paard naar de krater zelf en dan weer met de jeeps terug naar de bus. De bedoeling is om om 15:00 aan te komen in Kalibaru.

De foto’s van vandaag zijn gemaakt door gastfotograaf Marco Beckers omdat ik zeker wist dat ze meer gingen zien dan ik:P! Ik zal morgen in de bus ze uitzoeken dus die komen nogJ!

Hallo volgers!

Klinkt bijna als de opening van een toespraak aan een sekte haha.

Ik was gister behoorlijk moe dus heb ik slaap op plaats 1 gezet en de blog op 2 dus daar gaat die dan:

Vandaag was een echte reisdag, de bedoeling was 12 uur in de bus zitten maar dit is helaas uitgelopen tot 13 uur.

Iedereen was volledig gesloopt en je bent aardig draaierig.

De enige toeristische stop die we gemaakt hebben was een koffiepauze bij een Hollandse bakker. Erg Hollands zag het er niet uit maarja als de mensen die er komen erin geloven is het toch prima?

De enige stops waren dus de eet- en sanitaire stops. Over wat er te eten was zal ik het verder niet hebben, hou niet zo van herhalen;-)! Het hotel was uit dezelfde serie van Jakarta dus een heel mooi, modern hotel. Wel typisch voor alle sjieke hotels waar we zijn geweest, ze buigen constant voor je buigen en de handen vouwen.

Na het eten ben ik vroeg gaan slapen om te zorgen dat ik fit ben als we nar de Bromo vulkaan gaan.

De foto’s:

–          Mensen die werken op de rijstvelden

–          De bakkerij

Dag 5: Yogyakarta.

Hallooo!

Vandaag een 2e blog uit het chille hotel in Yogyakarta. Het ontbijtbuffet was inderdaad wat ik gehoopt had, lekker uitgebreid en vooral veeeeel keuze. Precies wat we met zijn alle nodig hadden:)!

Het was niet een extreem spectaculaire dag maar het waren allemaal dingen die bij de stad horen.

De dag is begonnen bij Kraton Ngayogyakarta Hadiningrat, moeilijk woord voor het sultanpaleis in Yogyakarta. We mochten alleen de openbare ruimtes zien en er was een redelijk verschil in het beeld wat wij hebben bij een paleis en hier. Het was wel groot maar voornamelijk lege paviljoens.

Daarna zijn we naar de batik-fabriek gereden. Batik is een soort kleding die typisch is voor Indonesië. Er zijn 2 manieren om het op de stof aan te brengen. Techniek 1 is d.m.v. stempelen. Dit is minder precies en een stuk makkelijker dus dit wordt door de mannen gedaan. De vrouwen brengen het patroon aan met een pen, een monnikenwerk.

Vervolgens stond het Yogya zilver op het programma. Vond ik het batik al een rotklusje, hoe het zilver gemaakt wordt slaat echt alles. Hele voorwerpen worden opgebouwd uit een dunne zilverdraad!

Als laatste gingen we naar de Prambanan. Dit is de grootste hindoeïstische tempel van Indonesië. Ook deze heeft door aardbevingen veel schade opgelopen.

Ik ga nu slapen aangezien de wekker morgen op 5:30 staat voor een 12 uur lange rit naar Malang…

De foto’s:

– De Batikfabriek

– De productie van het Yogya zilver

– De Prambanan.

Goedenavond!

Volgens mij ben ik weer beetje geland na al die indrukken dus daar gaat die dan!

Vandaag zijn we vroeg vertrokken om om 7 uur ‘s ochtends de trein te hebben. Hoewel ieder uitzicht bestaat uit bomen, rijst,

water en trein bleef het prachtig. Onderweg kregen we een lunch die uit de vaste keuze bestond. Mijn vader dacht weet je wat,

geen bami, nasi of wat dan ook we gaan voor iets speciaals. Zie de foto’s voor het resultaat ;-)!

Na een paar uur heb ik toch maar de camera opzij gelegd en ben ik een film gaan kijken omdat de rijst me toch echt de neus

uit kwam.

Na deze lange prachtige reis zijn we voor een 2 uur lange reis met de bus naar de Borobudur gegaan. Wat wel even gezegd moet

worden: de buschauffeur heeft gister van 8 uur ‘s ochtends tot 7 uur ‘s avonds met ons rondgereden. Om 8 uur ‘s avonds

moesten we de koffers inleveren waarna hij tot 9 uur ‘s ochtends heeft gereden om de bus optijd bij het station te krijgen!

Nogmaals, petje af!

Dan nu over de Borobudur. Het is een oude Boedistische tempel. Bij een aardbeving 1000 jaar geleden heeft deze veel schade

opgelopen. Dat kan je nu zien aan de stenen die tijdens de reparatatie zijn geplaatst en de onthoofde beelden.

We kregen een rondleiding met wat korte informatie en de route die we het beste konden lopen. Van afstand ziet het er

misschien wel mooi uit maar stel je eens voor, een mega tempel op een berg omgeven door niets anders dan bossen met palmbomen

en andere prachtige begroeing! Dan kan zelfs ik geen woord uitbrengen en slechts verwonderd de omgeving in me op nemen!

Helaas moesten we alweer terug naar de bus, alles is hier aardig lang rijden. De afstand van het treinstation tot Borobudur

is namelijk maar 42 KM maar je rijdt er toch 1,5 uur op! Na nog eens 1,5 uur rijden kwamen we bij het hotel aan, het is echt

een paleisje! Hadden we ook wel verdient na het duidelijk slechtere hotel van de afgelopen 2 dagen. Er staan mensen bij de

deur om de deur open te houden en bij binnenkomst buigen ze en vouwen ze hun handen. Normaal wilt iedereen zo snel mogelijk

naar de kamer omdat we zo uitgeput zijn maar als de entree zo mooi is moet de kamer toch minstens zo mooi zijn. En jawel

hoor! Het probleem van gisteravond was dat er niet echt fatsoenlijk warm water was bij de douche maar vanavond speelt het

dilemma: Welke van de 4 kussens wordt het en aan welke kant van het king-size bed ga ik slapen. Dilemma is inmiddels

opgelost. Gewoon in het midden met alle kussens. Life’s good!

We zagen niet ver van het hotel een Pizzahut dus daar zijn de jongeren maar gaan eten. Uiteindelijk troffen we de halve

delegatie Nederlanders daar aan.

Het avondbuffet was verspreid over een tafel of 8 met een totale lengte van een metertje of 30 dus ik heb de wekker voor

morgen een half uurtje eerder dan normaal gezet zodat ik rustig het tekort aan westers ontbijtspul kan bijvullen.

Morgen staat het culturele hart van Yogyakarta op het programma met o.a. een bezoek aan een paleis en een hindoeistische

tempel.

De foto’s:
– De Treinrijst (ja je spelling gaat volledig om na 4 dagen nas    i)
– Nog meer rijst
– Velden met rijst
– De Borobudur!

PS: Internet is niet zo top dus de foto’s komen langzaam online en staat bovenaan ipv onderaan. Zal ze morgen goedzetten ;-)!

Selamat  siang! (= goedendag)

Aangezien ik morgen overdag  zeker geen internet tegen kom en ik het ook zo jammer vind als jullie steeds niks nieuws aantreffen heb ik even een wifi-toegang gekocht. Foto’s van gister staan er ook braaf bij!

Vandaag zijn we de dag begonnen bij een krater. Er was niet veel meer te zien dan een smerige poel meteen rotte eieren lucht. Deze krater lag vrij hoog dus zijn we er met kleinere busjes naartoe gereden. Petje af voor de chauffeur!

Het weer was niet zo goed dus hebben we helaas geen wandeling door over de theeplantages kunnen maken. We hebben we een korte stop gemaakt waar mensen waren aan het plukken. In de bus vertelde de gids hoeveel de mensen verdienen. Ze krijgen 450 roepie per kilo bladeren. Per dag plukken ze ongeveer 50 kilo wat neerkomt op ongeveer 20.000 roepie (=ongeveer €1,70!).  Denk daar maar eens aan als je volgende keer thee drinkt!

Indonesië telt veel vulkanen dus na de plantage hebben we heerlijk kunnen zwemmen in een bad van 42 graden. Heeeerlijk! Hierna hebben we bij de spa geluncht met het zoveelste buffet. 10x raden wat in overvloed aanwezig was…

Na het eten hebben we onze reis vervolgd met een bezoek aan een Angklung school. Het is een instrument gemaakt van bamboe wat geluid maakt als je eraan rammelt. Het was echt een vrolijke bedoening allemaal kleine kinderen die rondrenden, zongen en muziek maakte.

Aan het einde mochten/moesten we meespelen. Ik had hier graag veel  foto’s van gemaakt maar het 5-jarige jongetje naast me dwong me om te blijven spelen dus één foto was the limit:(!

We gaan zometeen eten en vervolgens vroeg slapen aangezien we morgen met de trein naar Yogyakarta gaan (opstaan om 5:30). Tijdens de 7 uur durende reis gaan we een prachtig stuk Java zien dus ik heb er ontzettend veel zin in! Vervolgens brengen we een bezoek aan een ander prachtig stuk cultureel erfgoed: De Borobudur. Dus hoop dat ik morgen avond mijn hoofd weer op orde heb na het zien van zoveel prachtigs om jullie te vertellen hoe het was.

Sampai bertemu lagi (tot ziens)

De foto’s:

–          De krater & eindelijk het bewijs dat ik hier ben :)!

–          De theeplantage (deel 2)

–          De spa