rogierbeckers

Heeee ingesneeuwd Nederland!
Hoorde dat de sneeuwterreur flink huis heeft gehouden in NL?

Dus hierbij een blogje over de leuke kanten van de sneeuw!
We gaan vanavond naar een discotheek dus jullie kunnen zelf denk ik wel bedenken waarom de blog zo vroeg komt. (verwerk in uw antwoord de volgende woorden: bier en Jagermeister)
Het had vannacht flink gesneeuwd dus +1 voor de chauffeur die ons zonder problemen naar het skigebied heeft gebracht!

Vandaag gelukkig veel stukken op eigen snelheid kunnen skiën met alleen aan het begin wat oefeningen. We zaten weer aan de zelfde kant als de eerste dag dus de middag hebben we grotendeels doorgebracht op de piste die ik de eerste dag erg leuk vond. Eerste stuk flink stijl, laatste stuk vlakker dus remmen los!

Morgenmiddag mogen we vrij skiën (in groepjes, don’t panic) dus daar heb ik ontzettend veel zin in!

Dan nog de hit voor morgen: Marco Borsato – Rood^^.

Dinner is ready dus de groeten!

Gruss gott! (Deze telefoon kan het niet helemaal goed overweg met leestekens dus beetje fantasie is gewenst.)

Vandaag alweer een dag met prachtig weer, hopelijk houdt het nog een tijdje aan, zo ongeveer tot en met zondag.
Jammer dat de beoordelingsafdaling niet volledig naar wens was waardoor ik terug moest naar een groep lager.
(lees: eerst ga je de rode, bijna zwarte piste af zonder veel problemen en de dag erna zit je op een blauw hellinkje…). Hopelijk gaan morgen weer de andere groep of uitdagende pistes.
Was allemaal wel hartstikke gezellig enzo dat zeker!! ‘s middags weer een fatsoenlijke lunch gehad, een pizza.
Bij de lunch werd ook duidelijk hoeveel er in de ziekenboeg zitten, teller staat op 2 ziekenhuis bezoeken en nog wat kneuzingen.
Na nog wat afdalinkjes was de skidag afgelopen en was het tijd voor wat après-ski. Veel Jagermeisters en halve liters later konden we met de bus terug naar het pension. Volgens mij leest die eigenares deze blog want het avondeten was friet met schnitzel! De avond bestond uit een spel tussen meerdere groepen. Het is nu laat zat dus even de nodige uurtjes slaap in de kraag vatten en morgen weer fit bij het ontbijt.

Groetjes

Hallo allemaal!

Vandaag een lange dag gehad, vrij logisch aangezien die bussen niet echt gemaakt zijn om te slapen. Nadat we alle spullen hadden uitgepakt konden we vertrekken richting het skigebied. Wat een prachtig uitzicht!!
Na een kleine zoektocht konden we de pistes op. Ik was ingedeeld bij de beginners groep maar na de middag kon ik met de gevorderde mee. Het was wel wat anders dan de snowworld afdaling maar met hier en daar een sneeuwschuiver lukte de rode piste vrij aardig!

Iedereen was zo goed als kapot toen we terug kwamen dus het warme eten was behoorlijk welkom, alleen een beetje jammer dat de smaak eraan ontbrak!

Vanavond hebben we een spellen avond gehad maar iedereen was nog steeds dood dus het is nu (22:00) bedtijd!

Morgen wordt het aardig koud met flink sneeuw dus ik heb er zin in!! ‘s avonds après skiën!

Groetjes!

Hallo!

Vanavond vertrek ik met school naar Katschberg voor een 4-daags skikamp. Als ik internet en tijd heb zal ik een blogje posten. Er komt sowieso een blog als ik weer terug  ;-)!

Tot die tijd kan je hierrrr kijken of je me ziet. En daarrr hoe koud het is =D!

Groetjes

Anton alias Rogier

Hallo luitjes!

Daar gaan we dan weer voor een nieuwe blog. Ik heb gister een dagje strand ingeruild voor een dagje Balinese highlights dus verhalen genoeg!

We hadden voor de tour een “privé-chauffeur”geregeld. Niks decadents maar gewoon een busje met een mannetje die het eiland (en de wegen erop) goed kent.

Er waren een paar dingen die we graag wilde zien maar de haalbaarheid van het plan wisten we niet maar na een kort overleg met de chauffeur hoorden we dat het allemaal te doen was.

Als eerste punt hadden we Puri Tanah Lot, de vertaling weet ik niet maar het is in ieder geval een tempel in het water. Het was best mooi om te zien aangezien de tempel bij eb te voet te bereiken is maar als het vloed is omgeven is door hoge golven.

Onderweg van Tanah Lot naar Turtle Island kon je langs Kuta, een behoorlijk toeristische stad. Mij leek het wel leuk om nog een shirtje van het Hard Rock Cafe maar dan die van Bali te hebben dus hier hebben we even een korte stop gemaakt.

Hierna zijn we naar Turtle Island gegaan, een soort Pieterburen maar dan voor schilpadden. Dit ging alleen met de boot dus er ging ook nog een leuk tochtje en een mislukte vispoging aan vooraf. De allerkleinste schilpadden waren een paar maanden geleden vrij gelaten in de zee dus de jongste waren 5 jaar en zaten in een afgesloten deel. De ouderen zwommen bij elkaar in een afgesloten stuk zee waar je doorheen kon lopen en de schilpadden op kon tillen. Best zwaar voor zo een klein beest! Buiten schilpadden waren er ook andere dieren die je aan kon raken en mee op de foto kon. Natuurlijk wilde ik dolgraag met een python op de foto maar laat nou net op dat moment mijn camera weigeren haha. Verder was er nog een mega vliegende hond, een tucan, een zeearend en leguaan of een comodoveraan, ik zie het verschil niet.

Hierna zijn we naar Dreamland Beach gereden. Het is een mega stuk grond wat overgoten is met zonlicht maar eigenlijk net het zonlicht mag zien, het is namelijk gekocht met corrupt geld door de zoon van een oud-president, de rest moet je maar ff googlen voordat ik dadelijk allemaal dreigmails heb! Buiten dat is het wel echt een droomachtig stuk grond, het was niet echt een wit bountystrandje met overal palmbomen maar wel echt mooi.

Doordat we met een busje reden konden we wat meer op één dag zien dan met de grote bus  van het eerste deel van de reis die gemiddeld 30 km/h reed dus we reden door naar Uluwatu.

Uluwatu is een tempel die gebouwd is op een rots. Het laatste stuk weg naar de rots gaat te voet langs een stuk waar veel apen zijn. Bij aankomst werd meteen de noodzaak van het bordje dat je op moet passen met brillen en petten vanwege de apen duidelijk. Er stond namelijk een toerist te schelden tegen een aapje die 2 meter hoger met zijn bril zat te spelen. Het bewijs vind je onder “Foto’s Java en Bali”

Vooral de zonsondergang in combinatie met de traditionele dans zou heel erg mooi moeten zijn. Net boven de horizon was een dik wolkendek dus een echt zonsondergang is het niet geworden. De dans werkte nogal op mijn lachspieren, er waren een stuk of 30 volwassen mannen een uur lang monotone kreten uit aan het slaan met daartussendoor wat sterk opgemaakte vrouwen die een of ander belachelijk verhaal opvoerde.

Hierna was het avond en tijd om te gaan eten. Op de weg van Uluwatu naar Sanur was een dorpje dat langs het strand allemaal eettentjes had. Het bestellen ging nogal apart. Je kon vanaf een kaart kiezen maar je kon ook even naar het begin van het restaurant lopen om naar je avondeten uit te kiezen. We kozen voor een roodbaars van 1,5 kilo. De vis werd vervolgens ontdaan van de ingewanden opengevouwen en in zo een zelfde visklem gelegd als bij een BBQ. Na een paar minuutjes was die gaar en konden we gaan eten. De tafeltjes stonden op een meter of 10 van de oceaan dus dat was echt een sjieke locatie !

Hierna zat de dag er alweer op en gingen we terug naar Sanur.

Vandaag is de laatste dag met zijn allen dus bleef ik rond het hotel terwijl mijn ouders er weer op uittrokken.

We wilden graag gaan snorkelen wat het beste ’s ochtends kan dus stonden we om 10 uur met zijn alle klaar om eens te gaan kijken wat er nog meer op de zeebodem is dan zeewier.

Gelukkig was ik niet de enige met nauwelijks snorkel en flipperervaring dus we waren allemaal even aan het proberen uit de voeten te komen met die flippers. Er waren echt mooie vissen te zien die zo dicht langs je zwommen dat je af en toe schrok als er eentje tegen je aan zwom! Na een dikke 20 minuten hadden we het eigenlijk wel gezien dus zijn we terug gegaan voor een 2e keer op de jetski’s. Hierna hebben we lekker aan het strand gelegen en nu ben ik weer helemaal fris voor alweer de laatste keer met zijn alle uiteten.

Morgen hebben we om 7 uur ’s avonds de vlucht van Denpasar naar Kuala Lumpur en iets voor middernacht (plaatstelijke tijd) vliegen we van Kuala Lumpur naar Amsterdam waar om half 7 ’s morgens de Nederlandse bodem weer onder de voeten hebben.

De vluchtnummers:
Denpasar – Kuala Lumpur: MH 852
Kuala Lumpur – Amsterdam: MH 16

Ik zal in het vliegtuig en of bij thuiskomst nog een laatste samenvattende blog posten dus kijk over een paar dagen gerust nog eens terug!

Ik heb wat foto’s gepost van de trip gister en de 2e ronde op de jetski.

Dag 11: Relaxdag in Sanur v2.0

Even een berichtje na een midagje fun. Er zijn van die dingen, die zitten nu eenmaal in de familie. Zo reageerde mijn neef met de tip om de gaan jetskiën en laat dat nou net zijn wat we op de planning hadden staan. Dus ik en nog 2 jongens uit de groep hebben ons 3 van die snelheidsmonsters geregeld en hebben een kwartier lang de Indische Oceaan onveilig gemaakt (ofja, een heel klein stukje ervan).

Bij terugkomst op de hotelkamer zag ik dat ik verbrand was onder een laag zonnebrand van factor 30! Ja is toch net iets anders als je ligt te bakken op de evenaar.

Vanavond gaan we weer eten waar we gister ook waren en morgen op naar een echt bountystrandje: Dreamland Beach, de naam zegt het al. Daarna een tempel bekijken in Uluwatu.

Ik heb een foto van de cocktails gister en eentje van het jetskiën erbij gezet. Heb nog niet alle jetski foto’s kunnen bekijken omdat het er best veel zijn, toch Claire? Haha.

– Waarschuwing-
De volgende tekst kan jaloersmakende elementen bevatten:P
– Waarschuwing –

Dag 10:

Goedenmorgen! (voor mij dan)

Toch maar even een blogje over de eerste relaxdag. Wat een heerlijke dag was me dat.
Het is een groot hotel waarbij natuurlijk ook een groot ontbijt hoort dus dan heb je al een deel van je ochtend om he.

Vandaag stond er nog een laatste ding op het programma dat onderdeel was van de rondreis, een massage.

Ik laat in de regel niet zo graag over me heen lopen maar als dat onderdeel is van de massage is dat toch weer een iets ander verhaal. Het begon met een voetbad waarna een uur lang ieder gewricht en spier weer in de normale toestand werd terug gebracht. Iedere wervelschijf werd na een dikke week buszitten weer op zijn juiste plek terug gezet en doorgezeten huid werd weer goed gekneed.

Na dit relax-uurtje gingen we terug naar het hotel om eindelijk eens het zeewater te testen. Wat ik niet verwachtte was dat het best wel warm was! Niet echt warm in de zin van 30 graden ofzo maar je verwachtte toch meer een flinke plens koud water. Nu we toch bezig waren hebben we ook meteen het zwemwater in het zwembad getest en wat was ook heerlijk.

In dit hotel is er bij iedere bar op verschillende tijden een happy hour. Dus rond een uur of half 3 hebben we met zijn alle daar gebruik van gemaakt in de zin van een heerlijke cocktail! Dus dan lig je met zijn alle op een strandbedje uit te kijken over de oceaac. Life’s goooood!

’s Avonds zijn we met een groot deel van de groep gaan uiteten bij een Italiaans restaurant. Hier was tevens een live muziek dus die hebben we even alle oude hits de revue laten passeren. Van “Knocking on heavens door” tot “I wish” van Stevie Wonder (incl. zonnebril immitatie van de kant van Steffen), het kwam allemaal langs.

Dus het was echt een relaxte dag!

Vandaag doen we het nog eens dunnetjes over en morgen gaan we een kleine toch maken met zijn drieën.

Groetjes!!
Even een foto van mijn telefoon:

Dag 9: Kalibaru- Sanur
Even een kort artikeltje aangezien er weinig te doen was:P!

Gister hebben we alweer een lange dag in de bus moeten zitten. We vertrokken rond half 7 en kwamen rond half 9 ’s avonds pas in het hotel op Bali aan.

Met een tussenstop in een fabriek en plantage waar koffie, rubber en kruidnagel wordt verwerkt was het toeristische deel van de dag ver om.

Na een korte trip op de boot langs allemaal bounty strandjes (haal ff een Bounty© uit de keukenla als je de uitdrukking niet kent:P) kwamen we aan op Bali. Op oost Java waren heel veel vlakke rijstvelden maar toch vind ik de mega hoeveelheid sawa’s die je hier hebt  specialer…

Het hotel is een groot hotel direct aan de oceaan. Vooral de zwembaden zien er aantrekkelijk uit wat ook een oorzaak is voor de wat kortere blog. Vandaag is namelijk een rustdag!

De eerst volgende blog zal waarschijnlijk morgenavond pas online staan omdat een dagje relaxen na zo een irritant lange buszit toch wel heel goed klinkt!

Groetjes de Vakantieman, gezellig hè?

Dag 8:

Goeiemorgen, middag of avond (beetje afhankelijk vanaf waar je dit leest haha)

Vandaag weer een blog na veeelste lang op te zijn geweest. De zonsopgang bij de Bromo laat natuurlijk niet op zich wachten dus om 00:30 zijn we vanaf het hotel vertrokken. Mijn plan was om om 8 uur te gaan slapen maar dat is uiteindelijk een powernap geweest tussen 23:00 en 23:45.

Na ruim 2,5 uur in de bus te hebben gezeten kwamen we om 3 uur aan bij de parkeerplaats waar een groep jeeps op ons stonden te wachten. Ik dacht dus dat je een klein stukje moest rijden en dat je dan op een of ander bergje met een paar man naar de zonsopgang staat te kijken. Verkeerd gedacht! Om de toeristen naar de bergtop te brengen zijn in totaal 500 jeeps actief! Ze zullen niet alle 500 iedere dag nodig zijn maar het geeft toch de schaal aan.

Opvallend was dat het allemaal Toyota-jeeps waren van dezelfde serie die een kleine draaicirkel hebben en dus erg geschikt zijn voor bochten waarin de mensen achterin van het ene raam tegen het andere worden gesmeten. Het had trouwens wel wat weg van “Apocalyps Now” in het holst van de nacht waarin je alleen maar koplampen ziet van een berg andere jeeps en je met zijn alle hutje mutje achterin zit te stuiteren. Vooral de benzinelucht maakte het af met “I love the smell of napalm gasoline in the morning”.

Eenmaal boven aangekomen en langs een laan van jeeps te hebben gewandeld was het een kwestie van vechten voor een plekje. Een flitser is totaal overbodig bij een zonsopkomst maar een beetje irritant veel flitsen voordat die begint zorgt er wet voor dat mensen net dat stukje opschuiven wat nodig is voor een vrije plaatsJ!

Ik moet zeggen, het was echt mooi! De foto’s nemen de rest van het verhaal voor hun rekening…

Toen de zon eenmaal in volle glorie aan de horizon stond zijn we doorgeschoven voor een adembenemend uitzicht over de vulkanen.

Na nog een korte stop om de vulkaan vanuit een ander punt te bekijken zijn we met de jeeps naar een grote vlakte gereden. Als je alleen de foto zou zien zou je toch zweren dat we in een of andere woestijn waren; je zag geen hand voor ogen op wat jeeps na en je stond met je voeten in het zand.

Je kon kiezen, of een mega stuk door het losse zand lopen of te paard… Moet ik mijn keuze nog noemen:P?

De paarden konden de trappen niet op dus de 250 treden hebben we zelf moeten lopen. In het begin was de vlakte nog bedekt met wolken maar naderhand trokken ze weg en kon je genieten van een adembenemend uitzicht over een mega vlakte, niet echt het stereotype Indonesisch landschap!

Na nog een dik half uur dook de jeep te zijn gestuiterd kwamen we bij de bus aan die er nog een 5,5 uur lange rit naar het hotel aan vast knoopte.

Het is niet echt een hotel, het zijn allemaal losse huisjes. Het is een contrast met een kamer met een king-size tweepersoonsbed met uitzicht op een keurige flatscreen maarja, het is ook maar voor één nachtje.

Morgen volgt de laatste blog over de belevingen op Java en vervolg ik het met de bevindingen op BaliJ!

Dag 8:

Goeiemorgen, middag of avond (beetje afhankelijk vanaf waar je dit leest haha)

Vandaag weer een blog na veeelste lang op te zijn geweest. De zonsopgang bij de Bromo laat natuurlijk niet op zich wachten dus om 00:30 zijn we vanaf het hotel vertrokken. Mijn plan was om om 8 uur te gaan slapen maar dat is uiteindelijk een powernap geweest tussen 23:00 en 23:45.

Na ruim 2,5 uur in de bus te hebben gezeten kwamen we om 3 uur aan bij de parkeerplaats waar een groep jeeps op ons stonden te wachten. Ik dacht dus dat je een klein stukje moest rijden en dat je dan op een of ander bergje met een paar man naar de zonsopgang staat te kijken. Verkeerd gedacht! Om de toeristen naar de bergtop te brengen zijn in totaal 500 jeeps actief! Ze zullen niet alle 500 iedere dag nodig zijn maar het geeft toch de schaal aan.

Opvallend was dat het allemaal Toyota-jeeps waren van dezelfde serie die een kleine draaicirkel hebben en dus erg geschikt zijn voor bochten waarin de mensen achterin van het ene raam tegen het andere worden gesmeten. Het had trouwens wel wat weg van “Apocalyps Now” in het holst van de nacht waarin je alleen maar koplampen ziet van een berg andere jeeps en je met zijn alle hutje mutje achterin zit te stuiteren. Vooral de benzinelucht maakte het af met “I love the smell of napalm gasoline in the morning”.

Eenmaal boven aangekomen en langs een laan van jeeps te hebben gewandeld was het een kwestie van vechten voor een plekje. Een flitser is totaal overbodig bij een zonsopkomst maar een beetje irritant veel flitsen voordat die begint zorgt er wet voor dat mensen net dat stukje opschuiven wat nodig is voor een vrije plaatsJ!

Ik moet zeggen, het was echt mooi! De foto’s nemen de rest van het verhaal voor hun rekening…

Toen de zon eenmaal in volle glorie aan de horizon stond zijn we doorgeschoven voor een adembenemend uitzicht over de vulkanen.

Na nog een korte stop om de vulkaan vanuit een ander punt te bekijken zijn we met de jeeps naar een grote vlakte gereden. Als je alleen de foto zou zien zou je toch zweren dat we in een of andere woestijn waren; je zag geen hand voor ogen op wat jeeps na en je stond met je voeten in het zand.

Je kon kiezen, of een mega stuk door het losse zand lopen of te paard… Moet ik mijn keuze nog noemen:P?

De paarden konden de trappen niet op dus de 250 treden hebben we zelf moeten lopen. In het begin was de vlakte nog bedekt met wolken maar naderhand trokken ze weg en kon je genieten van een adembenemend uitzicht over een mega vlakte, niet echt het stereotype Indonesisch landschap!

Na nog een dik half uur dook de jeep te zijn gestuiterd kwamen we bij de bus aan die er nog een 5,5 uur lange rit naar het hotel aan vast knoopte.

Het is niet echt een hotel, het zijn allemaal losse huisjes. Het is een contrast met een kamer met een king-size tweepersoonsbed met uitzicht op een keurige flatscreen maarja, het is ook maar voor één nachtje.

Morgen volgt de laatste blog over de belevingen op Java en vervolg ik het met de bevindingen op Bali!

De foto’s gaan allemaal over de zonsopgang;-)!