Ik ga dit jaar wat minder voor kwantiteit en wat meer voor kwaliteit, ga dus geen blog schrijven als er niks noemenswaardigs gebeurd is en meer per afzonderlijke plaats een blog maken.
Ik was gistermiddag goed aangekomen vanuit Lima op een vlucht waarbij ik een stoeltje aan het raam bij de nooduitgang had weten te bemachtigen. Dat is best wel prima! Na een slordige 1,5 uur kwamen we aan in Juliaca, een vliegveld zoals ik het verwachtte, een kofferband die nog net niet met de hand werd aangedreven, een groep mannetjes die muziek maakten en de uitgang. Allemaal op 40 meter afstand van het vliegtuig. Trof een westerling bij het verlaten van het vliegtuig die toevallig ook naar Puno ging, anders had het me een bus, een taxi en een hoop zoeken gekost. Met een hoogte van 4km ben je vrij snel buiten adem dus dat wil je niet, en dat is dan ook mijn eerste record wat ik gebroken heb:)
Aangekomen in het hostel, Quechuas Backpackers, een prima stekje met een geweldig uitzicht over het Titicaca-meer. Dat is tenslotte de reden dat ik hier ben, en natuurlijk om met Bram te treffen die vanuit Argentinië afgelopen dagen deze kant uit is gereisd. Ja ook dit jaar weer een fantastische reis met Bram!
De ochtend erna opgestaan met een mega kater, en dan niet vanwegen alcohol maar hoogteziekte voelt precies zo, droge mond en wat hoofdpijn. We hadden een stevig ontbijt, wat steviger dan het hostel had ingecalculeerd aangezien de Carlosjes toch wel minimaal 1x extra brood zijn gaan halen. Hierna werden we opgehaald door Marcos, en zetten we koers richting het meer. Vanuit de haven zijn we met een boot naar de Rieteilanden gegaan. Echt geniaal hoe hier een community uit de grond is gestampt van riet. Echt alles maken ze ervan, de drijvende fundering, de woningen, het interieur. Hier kreeg je op zo een eiland een super toeristisch lesje met gedrukte borden enal. Maar toch, blijft een aanrader als je hier bent. Al is het maar om te zeggen dat je op het hoogte meer ter wereld in een bootje hebt gezeten.
Na afloop van de tour was het tijd voor lunch en de wedstrijd Nederland Argentinië. Na Brams recente ervaringen met Argentinië was al onze hoop nog meer dan normaal gericht op winst voor Nederland. Ook voor ons was na deze wedstrijd niet veel tijd meer vrij, het was donker dus een pizza en een lokale forel was de dag afgelopen.
Vandaag pakken we de toeristen bus naar Cusco, eentje die ook onderweg nog wat stopt voor een foto en een rondleiding. Heb veel goeie verhalen gehoord over Cusco dus ben heel benieuwd!
