De start van Nepal was niet helemaal soepel maar ik ben de beroerdste niet dus na een nacht slaap mocht Nepal zich weer opnieuw aan me voorstellen. Hoe? Met zonder twijfel de mooiste busrit ooit.
Ik vind steden met mooie gebouwen zeker leuk maar ik kan heerlijk wegdromen bij een wijds landschap. Dat stond voor vandaag op de planning met een busrit van Kathmandu naar Pokhara. Het uitrijden van de stad ging een beetje stroef maar toen we eenmaal de stad uit waren kregen we een diepe vallei vol groen te zien. We zitten helaas aan de verkeerde kant van de bus maar zelfs vanaf en afstandje ziet het er prachtig uit. Het lijkt een beetje op de Alpen maar als je zou zeggen dat het uitzicht daar vergeleken kan worden met een natuurfilm zit hier ook een stuk comedy en actie in. In haarspeldbochten scherp inhalen, inhalen terwijl de tegemoetkomer er al bijna is zorgt voor de spanning de manier hoe het eromheen is is gewoon ronduit komisch om te zien.
De route is voor een groot deel ontworpen door Italianen met een bord spaghetti als uitgangspunt. Het is geen recht lijn, sterker nog ik heb nog geen 50 rechte meters gezien. En al zouden ze er zijn, door de structuur van de weg wordt je nog goed door elkaar geschud. Maar wat krijg je er toch een uitzicht voor terug! Het zijn hoge groene bergen met op de uitlopers terrasbouw, zo nu en dan een huisje en een rivier met mega zwerfkeien waar Obelix jaloers op is. Had ik al gezegd dat de lucht erboven strak blauw is met zo nu en dan een zorgvuldig geplaatst wolkje?
Maar ook alles eromheen ziet er net wat beter uit. Oké er ligt genoeg rommel maar alles doet een stuk schoner en geordender aan. Ook het klimaat is wat dragelijker, de temperatuur in Kathmandu was gisteren bijvoorbeeld vrij fris. Hier is het dan wel weer warm maar niet de hitte die je echt eronder kan krijgen. Het is wellicht nog een beetje voorbarig maar het lijkt erop dat we dit jaar wederom de juiste landenmix hebben 🙂
Een uur of 7 later denk ik dat ik dat toch wel kan zeggen. We hebben een trip gemaakt naar de World Peace Pagoda. Dit houdt eerst een stukje met de roeiboot in, erna nog een stuk lopen, ongeveer drie kwartier bergop. Zodra je bovenkomt smelt je zo ongeveer en is het dus wel zo fijn als er een mooi uitzicht op je staat je wachten. Dat was zeker het geval! Net voordat we wilden gaan kwam er ook nog een regenboog in beeld, wat een land! Vandaag wederom vroeg slapen aangezien de trip naar de zonsopgang al om 4:45 begint. Je moet er wat voor over hebben! Erna gaan we door naar Chitwan National Park waar we 2 nachten zullen blijven. Hier staat echt heel veel op de planning van vogelspotten tot olifantwassen, hoe het was lees je hier natuurlijk na de tour!
