Vandaag was het vroeg dag, uurtje of 6:30 ging de wekker. We hadden namelijk een auto + chauffeur geboekt voor een trip naar een zeer bijzonder 9e eeuw bouwwerk.
Zal je denken is hij die backpackers-mentaliteit dan helemaal kwijt? Nee, zeker niet, vervoer doen we echt het liefst met de normale middelen maar hierbij ging het niet. Niemand wist wat het was, ze kende alleen de plaats maar niet de naam het gebouw waar we naartoe wilden. Laat staan dat er een dagelijkse bus tussen rijdt. Het enige middel was dus een auto boeken.
Om 8 uur werden we opgepikt bij het hotel en korte tijd later waren we op de snelweg tussen Jaipur en Agra.
Even een korte quiz:
1. Er rijden twee tractoren voor je naast elkaar op een tweebaansweg, wat doe je?
Het juiste antwoord, je houdt de claxon in zodat er wat ruimte vrij komt tussen de tractoren, et voilà, driebaansweg!
Vraag 2: In je bus passen 30 mensen, er willen er 50 mee, wat doe je?
Het juiste antwoord: Je zet er 10 in het gangpad, 8 op het dak en 2 staan op een randje aan de achterkant en houden zich vast aan de reling van het dak. In India bestaat niet zoiets als, sorry, bus vol, wacht maar op de volgende.
Vraag 3: Wat doe je als iemand op een kruising niet doorrijdt?
Antwoord: Claxon een minuut inhouden met soms intervallen van een halve seconde voor dramatisch effect. Als er geen vaart in komt stap je uit en loop je naar de bestuurder om even te vertellen wat je van zijn rijstijl vind. Onze chauffeur is niet het type man dat zich laat afremmen in druk verkeer.
Nou waar zijn we dan naartoe op weg wat zo slecht bereikbaar en onbekend is maar toch de moeite waard om er een chauffeur en auto voor te boeken? De step well van Abhaneri, de diepste ter wereld. Deze te zien in The Dark Knight Rises. Het is een put zoals Esher hem zou ontwerpen, zeer onwerkelijk maar absoluut prachtig!
Het is allereerst een put, 19,5 meter diep om water uit te halen. De trappen zijn echter zo mooi opgesteld dat ik me niet kan voorstellen dat het puur functioneel bedoeld is. Deels wordt dat idee onderbouwd doordat er aan één zijde van de trappen een verblijf voor de koninklijke familie is.
Als ik zeg dat het niet toeristisch is is daar één duidelijke indicator voor, de toegangsprijs wat ons bij vraag 4 brengt, hoe hoog is de toegangsprijs voor de diepste stepwell in de wereld?
0 euro, niet eens een loket. We hebben maar een fooi gegeven aan het mannetje dat er wacht hield. Zelfs meteen buiten het bouwwerk sta je gewoon midden in een mini dorpje.
Abhaneri is gewoon nog niet gemaakt voor toerisme. Als ik ooit nog eens in deze regio ben zal ik hier zeker stoppen, al is het maar om te zien of er dan overal busparkeerplaatsen zijn, hotels en restaurants waar continue The Dark Knight Rises wordt afgespeeld zoals in Udaipur met James Bond film Octopussy het geval was. Van de ene kant zou het mooi zijn dat het beter bereikbaar is want het is prachtig van de andere kant mag het voor mij ook het verborgen pareltje van Rajasthan blijven, bestemd voor de reiziger die wilt afwijken van het ingesleten pad.
Na en tussenstop bij een textielbedrijf waar ik naar mijn mening een prachtige sprei voor over mijn bed in Eindhoven heb gevonden. Het afdingen was al een strijd waarbij ik niet wilde toegeven en toen het me net te lang duurde voordat het klaar was heb ik er nog iets uit gekregen. Ja mensen, na mijn 3e reis in Azië en een vakantie in Marokko ben ik een keiharde onderhandelaar. Fixed prices bestaan niet en het absolute minimale wat de man kan bieden is een mooie indicatie dat er nog zeker 30% van af kan.
Inmiddels hebben we de tussenstop bij het winkelcentrum gehad en lig ik in de trein naar Agra. Sleeperclass dit keer aangezien de rest volgeboekt was. Wederom heb ik een redelijke tijd van de reis doorgebracht zittend in de deuropening. Op dat moment bedacht ik me de quote dat reizen niet alleen om een eindbestemming gaat maar ook de reis ernaartoe. Welke klasse je ook geboekt hebt, daar zitten en het landschap langs zien flitsen is de Royal Seat, eerste rang. Helaas krijg je in Nederland een boete als je datzelfde effect probeert te bereiken. Zal het ook niemand adviseren om te doen hier, volledig eigen risico want de trein tuft wel een slordige 110 km/h en als een andere trein langs raast kan je best even schrikken. Echter als je gewoon voorzichtig gaat zitten is er niks aan de hand:-)
Maar zoals ik zei reizen we sleeperclass, hoe is dat dan? Euhm niet extreem slecht. Je hebt geen airco wel een eigen bedje, als je zo nu en dan een verstekeling erop wijst dat die niet welkom is op jouw plek. Maar er is geen airco, vandaag is het niet extreem heet, schat een goeie 30 graden wel hoge luchtvochtigheid, ook al heb je het niet heet heb je het dus alsnog plakkerig. Leuk contrast als je je bedenkt dat dit ons transport is tussen twee 5-sterrenhotels. De auto van vanochtend naar Agra laten rijden werd namelijk een dure grap aangezien we Rajasthan verruilen voor Uttar Pradesh, dat zou een bak belasting worden die de begroting uit zijn voegen zou doen barsten.
Dit ritje kost namelijk 2 euro per persoon en duurt 5 uur. Dat is dus Heerlen Groningen (en nog iets verder) voor de prijs van enkeltje Landgraaf Heerlen. Zal je niet verwonderen dat 90% van de treinstellen hieruit bestaat, eerste klas is zelden aanwezig en er zijn meestal maar 1 of 2 van de 2e en 3e klasse airco.
Wat ook grappig is is het amicale groeten van treinen hier. Dat gebeurt ook met een treinhoorn, hard en lang. Niet wat je verwacht van een ‘slaaptrein’.
Exit zweetkeet, enter Marblecity. Lig nu in het kingsize bed in het Wyndham Grand resort in Agra. Echt een prachtig hotel met een mooie lobby. Kamers zijn in Engels Koloniale stijl ingericht en onze kamer kijkt uit op de zeer ruime tuin. Kortom, een goede nachtrust lijkt gegarandeerd met het oog op ons bezoek aan de Taj Mahal morgen!
