Udaipur is geen metropool zoals Parijs of Barcelona waar je 100 beroemde gebouwen hebt die je allemaal moet bezoeken. Udaipur is een stad aan een meer met een leuk sfeertje en een mooi paleis. Dit trekt natuurlijk toeristen. We hebben hier best een chill resort met zwembad dus aangezien er in de stad zelf niet meer echt iets was wat we wilden zien hebben we eerst eens de tijd genomen om van de zon te genieten.
Rond een uur of 2 zijn we dan begonnen aan een Bakery-crawl. Soort pubcrawl / kroegentocht maar dan langs French Bakeries. Hier zijn namelijk een aantal leuke zaakjes waar je lekker koffie met iets erbij kunt krijgen. Even voor het idee, een Cafe Mocca met een goed stuk Brownie kost je €1,5 in Café Namaste waar je ook nog eens gratis Wifi hebt! Daarna zijn we even over de Dajil Footbridge gelopen een paar minuutjes verderop, het doet allemaal een klein beetje Hoi An achtig aan. Het heeft zeker niet de geweldige sfeer die we daar aantroffen, maar het neigt er een beetje naar. Zeker doordat we hier voor het eerst een iets grotere hoeveelheid toeristen tegen komen, het water wat een grote rol speelt in het stadsbeeld en de bakkerijen.
‘s Avonds hebben we wederom op een rooftop restaurant gegeten. Niet zo een exclusieve als gisteren maar het uitzicht maakte de kwaliteit van de maaltijd goed.
Morgenmiddag hebben we de trein naar Jaipur, een zit van 7 uur, ben benieuwd!
