WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOWW! WAT WAS DAT VET!! FUCK YEAAAHH (Hurscke ©)
Okee ik wil niet dat iedereen meteen kapt met lezen doordat alles in hoofdletter is maar dat is even om het gevoel te illustreren. Toen we vanochtend wegreden in Fès dacht ik 400 oersaaie kilometers te moeten verwerken. Niets was minder waar. De gids startte de dag met te zeggen dat we iedere 40 km een ander landschap (eigenlijk landschaap) tegen zouden komen. Ik dacht dus ‘die is gek’ want hoeveel variatie kan een landschap hebben? Op dit moment bedenk ik me of het niet eigenlijk om de 30 km was.
Het begon dus in de middelatlas. een stuk gebergte dat helemaal begroeid was. Dit zorgde voor mooie uitzichten over een groen landschap zodra we even een stuk geen bomen hadden. Opeens zet de chauffeur de bus aan de kant en de gids stapt uit, iedereen bleef zitten totdat de gids gebaard dat we moeten komen. Komen we opeens een hele groep wilde makaak aapjes tegen.
Hoe verder we doorreden hoe droger het werd, iets verderop hadden we dus uitzicht over een uitgestrekt landschap vol kleine struikjes. Deze lijn zette door totdat we op een gegeven moment een boom zagen en daarna heel lang niks. En toen opeens een gebied dat we normaal alleen kennen van de Grand Canyon, de typische uitgesleten bergen. Op Google Maps zag ik dat er een meer eraan zat te komen en die was er, opeens verscheen achter een heuvel een mega stuwmeer.
Ik kan nog wel langer doorpraten over hoe super mooi het was maar daar heb ik filmpjes en foto’s voor gemaakt:)!
Deel twee van de dag was nog wel vetter, we gingen naar de Sahara. Na een korte stop bij het hotel zijn we in jeeps gestapt. Toen we door het dorp reden had ik het gevoel alsof we deel uitmaakten van een VN-konvooi. Nieuwe jeeps door zo een stad en iedereen gaat ervoor aan de kant. Maar we waren niet met jeeps gegaan om over asfalt te rijden dus daarna gingen we de vlakte op, ik was steeds de chauffeur aan het uitdagen om harder te rijden en een aantal keer lukt dit aardig.
Helaas konden deze jeeps niet over de echte hoge zandduinen maar dat maakte helamaal niet uit, er stonden namelijk dromedarissen klaar om ons naar de top van de duinen te brengen. Een onderdeel wat ik mijn ogen echt niet mocht ontbreken aan een toch door de Sahara. Ook dit was weer onwijs gaaf! Ik dacht dat ze meer zouden bewegen maar dat viel reuze mee, kwam goed uit want ik heb me toch gek op die dromedaris gehangen voor de foto’s:)!
Vanaf boven konden we genieten van een mooie zonsondergang, ik gebruik het woord mooi maar omdat ik alle superlatieven toch niet toereikend zijn;)! Het leek mij wel gaaf om van zo een duin af te rennen, die kans krijg je niet zo heel erg vaak dus die heb ik ook niet laten schieten.
Kortom een dag die 25GB aan data opleverde die ik nu allemaal ben aan het selecteren:). Ik heb dus iets langer nodig dan normaal dus het filmpje en de foto’s houden jullie tegoed.
