Vandaag werd nogmaals bevestigd dat de roots van onze gids in Marokko liggen, hoe dan? Nou onze gids spreekt alles met een ‘sch’ dus echt uit al de stereotype Marokkaan. Stel het is 6 uur en iedereen heeft het wel een beetje gehad, een keertje het woord schaap horen en de sfeer is er weer.
Anyway, vandaag stond als stad om te bezoeken Rabat op de planning. We begonnen bij het Koninklijk Paleis. Het is een mega gebouw, zonde dat het alleen maar gebruikt wordt bij staatsbezoeken. Eigenlijk best vaak, de andere 8 worden nog minder gebruikt.
We reden daarna door naar een oude Romeinse vesting welke als huidige bewoners een flinke lading ooievaars heeft. Jammer dat de regering weinig prioriteiten heeft gesteld bij het renoveren van Romeinse gebouwen, het kan zich prima meten met delen uit Rome in de oude tijden.
Het was middag dus tijd voor de lunch. De locatie was een uit de kluiten gewassen poppenhuis. De stoel was ongeveer kuithoogte, de tafel kniehoogte en de deur naar de wc kwam tot ergens onder mijn schouder. Het eten zelf was weer het gebruikelijke voorgerecht, er moet wortel, courgette, tomaat en aardappel inzitten. Alleen dan past het in het rijtje van de vorige 3 lunches. Daarna werd ons een stoofschotel voorgeschoteld met stoofvlees, amandelen en rijst en als nagerecht *roffel*….. Meloen -_-’.
Het volgende punt was een oud portugees stadje dat een behoorlijk mediteraans sfeertje met zich mee bracht: warm, witte huizen en de onderkant blauw geverfd.
De laatste stop voordat we de 130km naar Meknes in zouden zetten was het Mausoleum van – hou je vast- – Mohammed de 5e… Daar aangekomen was er een TOTAAL geschifte franse vrouw die het ‘grappig’ vond om een super klein jong vogeltje VAN DE MOEDER WEG TE PAKKEN en er een stukje mee te lopen en vervolgens binnen de muren van een fontein neer te zetten waar die de komende 3 maanden niet overheen kan vliegen. Vond ik niet kunnen dus heb ik dat vogeltje gered die helemaal aan het shaken was en daarna heb ik deel 2 van het verhaal aangepakt en eens even mijn vocabulaire van zowel Franse als Engelse scheldwoorden verfrist in het bijzijn van de vrouw in kwestie.
