Goedenavond!
Volgens mij ben ik weer beetje geland na al die indrukken dus daar gaat die dan!
Vandaag zijn we vroeg vertrokken om om 7 uur ‘s ochtends de trein te hebben. Hoewel ieder uitzicht bestaat uit bomen, rijst,
water en trein bleef het prachtig. Onderweg kregen we een lunch die uit de vaste keuze bestond. Mijn vader dacht weet je wat,
geen bami, nasi of wat dan ook we gaan voor iets speciaals. Zie de foto’s voor het resultaat ;-)!
Na een paar uur heb ik toch maar de camera opzij gelegd en ben ik een film gaan kijken omdat de rijst me toch echt de neus
uit kwam.
Na deze lange prachtige reis zijn we voor een 2 uur lange reis met de bus naar de Borobudur gegaan. Wat wel even gezegd moet
worden: de buschauffeur heeft gister van 8 uur ‘s ochtends tot 7 uur ‘s avonds met ons rondgereden. Om 8 uur ‘s avonds
moesten we de koffers inleveren waarna hij tot 9 uur ‘s ochtends heeft gereden om de bus optijd bij het station te krijgen!
Nogmaals, petje af!
Dan nu over de Borobudur. Het is een oude Boedistische tempel. Bij een aardbeving 1000 jaar geleden heeft deze veel schade
opgelopen. Dat kan je nu zien aan de stenen die tijdens de reparatatie zijn geplaatst en de onthoofde beelden.
We kregen een rondleiding met wat korte informatie en de route die we het beste konden lopen. Van afstand ziet het er
misschien wel mooi uit maar stel je eens voor, een mega tempel op een berg omgeven door niets anders dan bossen met palmbomen
en andere prachtige begroeing! Dan kan zelfs ik geen woord uitbrengen en slechts verwonderd de omgeving in me op nemen!
Helaas moesten we alweer terug naar de bus, alles is hier aardig lang rijden. De afstand van het treinstation tot Borobudur
is namelijk maar 42 KM maar je rijdt er toch 1,5 uur op! Na nog eens 1,5 uur rijden kwamen we bij het hotel aan, het is echt
een paleisje! Hadden we ook wel verdient na het duidelijk slechtere hotel van de afgelopen 2 dagen. Er staan mensen bij de
deur om de deur open te houden en bij binnenkomst buigen ze en vouwen ze hun handen. Normaal wilt iedereen zo snel mogelijk
naar de kamer omdat we zo uitgeput zijn maar als de entree zo mooi is moet de kamer toch minstens zo mooi zijn. En jawel
hoor! Het probleem van gisteravond was dat er niet echt fatsoenlijk warm water was bij de douche maar vanavond speelt het
dilemma: Welke van de 4 kussens wordt het en aan welke kant van het king-size bed ga ik slapen. Dilemma is inmiddels
opgelost. Gewoon in het midden met alle kussens. Life’s good!
We zagen niet ver van het hotel een Pizzahut dus daar zijn de jongeren maar gaan eten. Uiteindelijk troffen we de halve
delegatie Nederlanders daar aan.
Het avondbuffet was verspreid over een tafel of 8 met een totale lengte van een metertje of 30 dus ik heb de wekker voor
morgen een half uurtje eerder dan normaal gezet zodat ik rustig het tekort aan westers ontbijtspul kan bijvullen.
Morgen staat het culturele hart van Yogyakarta op het programma met o.a. een bezoek aan een paleis en een hindoeistische
tempel.
De foto’s:
– De Treinrijst (ja je spelling gaat volledig om na 4 dagen nas i)
– Nog meer rijst
– Velden met rijst
– De Borobudur!
PS: Internet is niet zo top dus de foto’s komen langzaam online en staat bovenaan ipv onderaan. Zal ze morgen goedzetten ;-)!
