Het is nu 6 uur lokale tijd en ga verder met de blog van dag 2. Dit hangt allemaal met de treinreis samen dus is wat handiger. Daarnaast wil ik jullie ook niet met één mega blog opzadelen. Vraag ik mij wel ieder jaar weer af, wie leest er eigenlijk allemaal mee dit jaar? Laat als je wilt wat achter in de comments :)! Krijg ieder jaar weer leuke reacties dus ook van dit 18 uur durende treinritje zal ik jullie laten meegenieten.
Als je het echt wilt beleven moet je even je crosstrainer of loopband opzetten in de sauna. Turksstoombad gaat er ook mee door. Ik had dus net een vers shirt aan en 10 minuten nadat ik buiten was had ik al het gevoel dat het aan vervanging toe was. Gevoelstemperatuur van hier is thuis genoeg voor de ovenbroodjes. Nou we wilden dus een riksja naar het metrostation en zelfs zoiets vonden ze hier al voldoende om ons (proberen) op te lichten. Heenreis was 10 rupiah (13 ct) de terugreis was zesvoudige.
Aangekomen bij het metrostation moesten we een soort OV-chipkaartmuntje kopen. Ze hebben hier ook dezelfde apparaten om die ‘smartcard’ in te lezen als Hermes in de bussen. Nou weet je dat ook weer!
De metro gaat echt in prijzen van 8ct voor een enkeltje maar toch staat bij iedere deur van de metro een G4S bewakertje. En dan nog eens die intimidatieteams bij de ingang van de blog van gisteren.
Keurig oprijd kwamen we aan op Monkeystation! Toen ik eenmaal stilstond had ik echt het gevoel dat er poriën bijkwamen. Met twee backpacks van de nodige kilo’s (kleine 30 in totaal) is die hitte best wel ongemakkelijk. Gelukkig kwam de trein al snel. Hierin is het wel goed uit te houden. Zou anders ook erg vervelend zijn geweest 18 uur met dit weer en ik ben morgen uitgedroogd als een pakje instant noodles.
Het uitzicht uit de trein is niet prachtig, wel indrukwekkend, zo kent India een heel efficiënt afvalsysteem. Gewoon over de schutting gooien. En dat doet ook echt iedereen zo te zien. Wat een smeerkezen zijn het toch haha.
Net een vegetarische nauwelijks gekruide maaltijd gehad, was niet geniaal maar ook niet verkeerd! Nu zit ik op een stoeltje wat zometeen naar mijn bed wordt ge-abracadabraad.
Is toch niet te geloven? Komen ze hier om de 2 minuten langs of ik chips, koffie, fris, water of andere meuk wil. Denk dat een eerstvolgende Ryanair vlucht gevoelsmatig stuk rustiger gaat voelen. Ondertussen zit ik wel heerlijk muziek te luisteren. Ja, 18 uur leven op 2 m² is best een challenge.
Haha bed is opgemaakt. Wanneer worden de Indiërs eens wat groter? Ik lig met mijn benen in een tunneltje, boog, etc. wat nog steeds inhoudt dat ik met mijn voeten en hoofd klem lig. Heb wel mijn matrasje wat zachter gemaakt met vrijstaande onbemande dekens. All part of the experience. Kan niet wachten op het kingsize bed wat morgen op me te wachten staat. Maar het is pas 8 uur ‘s avonds dus dat is iets voor over een slordige 15 uur, zonder vertraging, hoop ik voor de machinist. Volgens mij zijn er hier lijfstraffen ofzo gekoppeld aan de vertraging.
Er zijn twee soorten mensen, mensen die in een schuddende trein heerlijk kunnen slapen en mensen die een schokvrij bed moeten hebben. Ik behoor tot die laatste categorie. Maarja ook dit alles valt weer onder de noemer ‘all part of the experience’. Het levert soms best mooie gezichten op als we colamannetje #16384 in het dialect vertellen dat die door mag lopen.
Goedemorgen, het is nu een uurtje of half 9. Ben nog niet uit het bedje geweest dus kan zijn dat dit helemaal nog wordt verbeterd maar heb best prima geslapen. Doordat het bed overdag 2 rugleuningen zijn heeft het een keiharde rand waar die twee samenkomen, daar heb ik wel wat van gevoeld vannacht.
Nu ik het gordijntje openschuif valt mij wel op dat het beeld zich in een andere richting verplaatst dan gisteren… Hopelijk zitten we niet zometeen weer terug in Delhi ;).
Landschap ziet beetje uit als het wilde westen, droog met bomen. Af en toe zie je een kudde geiten, dromedarissen of toeristen. Hoewel die laatste denk ik nog slapen. Nog een 3 kwartiertjes en dan komen we aan op de meest afgelegen plek waar ik ooit geweest ben. Hemelsbreed is het niet zo heel ver van Nederland en Jaisalmer is maar 900 km van Delhi maar in minimale reistijd is het heel ver. Deze 18 uur durende treinrit kan namelijk alleen met trein of bus.
Het was het waard, typ ik liggend bij het zwembad. Voel me weer stukken meer mens na een heerlijke duik. Het is hier echt onnoemelijk warm, bijna 40 graden met gevoelstemperatuur die daar nog wel 9 graden bij doet, ook het zand is niet helemaal lekker maar het kader waarin we het beleven is stukken beter. We hebben meteen vanuit het station een Riksja gepakt waarbij we een wauw uitspraken toen we bij het hotel aankwamen.
Eenmaal ingecheckt onze eerste duik genomen. Na 30 uur offline het thuisfront laten weten dat we nog leven en erna even de stad in geweest. Vanaf nu is onze echte reis begonnen. De rest was warming-up. Vrij letterlijk ook nog. Eenmaal bij het fort aangekomen meteen wat te eten gezocht. Bij en restaurant op het dakterras mijn eerste Indiase Curry gehad. Blij dat ik vroeg ‘Not spicy’ zodat ik nog steeds een heet maar dragelijk smakelijk maaltje over had.
Hierna door de dampende stampende zon het fort bezichtigd. Ons eerste echte toeristische ‘sight’ was meteen prachtig. Overal symmetrische decoraties uitgehakt uit steen, echt uniek! De straten ertussen lieten dan wel weer de schaamteloze aard van de Indiër zien. Er hangt op een aantal plaatsen best een penetrante putlucht.
Na een goed uur sightseeing was de accu leeg en zijn we met een riksja naar een uitzicht punt gegaan. Vanaf hier echt een mooi uitzicht over het fort. Erg benieuwd hoe dit bij Jodhpur uit gaat zien aangezien daar de hele stad ervoor blauw is:)!
Na nog een frisse duik en een maaltijd in het hotel was het tijd om eens te kijken hoe relaxed onze bedden liggen. Toppie kan ik je vertellen!
